எங்கள் வீட்டில் புகுந்த கொரோனாவிடம் இருந்து மீண்ட அனுபவங்கள்

எங்கள் வீட்டில் புகுந்த கொரோனாவிடம்இருந்து மீண்ட அனுபவங்கள்

மார்ச் இரண்டாம் வாரத்தில் க்ரோனோ நீயூஜெர்ஸிபக்கம் தன் ஆட்டத்தைத் தீவிரப்படுத்திய போது என் மனைவியின் அலுவலகத்தில் எல்லோரும் முடிவு எடுக்க முடியாமல் குழப்பத்தில் இருந்தார்கள் .எல்லோரையும் ஆபிஸிக்கு வரச் சொல்லுவதா அல்லது பாதிப் பேரை மட்டும் வொர்க் பரம் ஹோம் செய்யச் சொல்லுவதா அப்படிச் செய்வதென்றால் யார் வீட்டில் இருந்து வேலை செய்யலாம் யார் அலுவலகத்திற்கு வரச் சொல்லுவது என்பது பற்றி அவர்களின் தலைமைக்கே முடிவு எடுக்க முடியாமல் திணறியது என்று சொல்லாம். கடைசியாக லோக்கல் டீம் மெம்பர்களே முடிவு எடுக்கட்டும் என்று சொல்லி பொறுப்பில் இருந்து கைகழுவ முயன்றது.
 
அதன் பின் சில டீம் எல்லோரும் வீட்டில் இருந்து வேலைசெய்வதும் என்றும் மேலும் சில டீம் ஒரு நாள் பாதிப் பேர் அலுவலகத்திற்கு வரவும் மற்றவர்கள் வீட்டில் இருந்து வேலை செய்யும் அடுத்த நாள் வீட்டில் இருந்து வேலை செய்தவர்கள் அலுவலகம் வரவும் அலுவலகம் வந்தவர்கள் வீட்டில் இருந்து வேலை செய்யவும் முடிவு செய்தார்கள்... ஆனால் என் மனைவியின் டீம் லீடரோ தான் அந்த டீமிற்கு மிக முக்கியம் அதனால் அவர் மட்டும் வீட்டில் இருந்து வேலை செய்யப் போவதாகவும் மற்றவர்கள் அலுவலகம் வரவேண்டும் என்று சுயநலமாக ஒரு முடிவை அறிவித்தார் அதைக் கேட்ட அந்த டீம் மக்கள் கொந்தளித்துப் போய்விட்டார்கள்

அதன் பின் ஒரு சில நாட்கள் வேலைக்குச் சென்ற என் மனைவி சிக்காகிவிட்டார்....... காய்ச்சல் உடம்பு முழுவதும் எரிச்சல் லூஸ்மோசன் என்று பல் சிம்டங்களைக் காண்பித்துப் பயமுறுத்த ஆரம்பித்துவிட்டது. tylenol மருந்தை உடனே கொடுக்க ஆரம்பித்துவிட்டு பேமிலி மருத்துவருக்குத் தகவல் தந்தோம் அவரும் சில மணி நேரத்தில் ஃபேஸ்டைம் மூலம் பார்த்துச் சிகிச்சை அளித்து (antibiotics) நுண்ணுயிர்க்கொல்லி மருந்துகளைக் கொடுத்துத் தனியாக இருக்கச் சொன்னார்.

எங்கள் குடும்பத்தில் ஒரு பழக்கம் இரவு தூங்கும் போது மனைவி,குழந்தை, நான் அனைவரும் தனித்தனி அறையில்தான் தூங்குவது வழக்கம்...ஆனால் யாருக்காவது உடம்பிற்கு முடியாவிட்டால் அவர்கள் என் பெட் ரூமிற்கு வந்துவிடுவார்கள்... இந்தச் சமயத்தில் கொரோனா பயத்தில் என் மனைவி தான் தனியாகவே படுத்துக் கொள்வதாகச் சொன்னாள், நான் அதற்கு மறுத்து என் ருமிலே படுக்கச் சொல்லிப் பார்த்துக் கொண்டேன் என் படுக்கையை 6 அடி இடைவெளிவிட்டு அமைத்துக் கொண்டோம். இரண்டு தினங்களில் அவள் சற்று குணமடைய ஆரம்பித்தாள்.. இந்தச் சமயத்தில் கொரோனா மிகத் தீவிரமாகப் பரவியதால் அவள் அலுவலகத்தில் எல்லோரையும் வீட்டில் இருந்து வேலை பார்க்க உத்தரவும் வந்துவிட்டது.

என் வேலையோ எசன்சியல் கேட்டக்ரியில் இருப்பதால் வேலைக்குச் செல்ல வேண்டிய நிலை.அதனால் நானும் வேலைக்குச் செல்ல ஆரம்பித்தேன்மார்ச் 23 ம் தேதி இரவு எனக்குக் காய்ச்சல் போல இருந்தது. மனைவியிடம் தெர்மாமீட்டர் இருந்தது அவளிடம் கேட்டால் நான் சொன்னதைக் கேட்காமல் வேலைக்குப் போனதால் என்று லெக்சர் தொடங்கிவிடும் என்பதால், அவளிடம் சொல்லாமலே அட்வில் என்ற மாத்திரையை எடுத்து போட்டு தூங்கினேன் காலை வழக்கம் போல 5 மணிக்கு எழுந்து இன்னொரு மாத்திரையைப் போட்டுவிட்டு 6 மணிக்கு எல்லாம் வேலைக்குப் போய்விட்டேன். வேலை மும்மரத்தில் காய்ச்சல் இருப்பதையே மறந்துவிட்டேன். ஈவினிங்க் வீடு திரும்பும் போது இன்னொரு மாத்திரை.. அதன்பின் வழக்கம் போல இரவு சமைத்துச் சாப்பிட்டுவிட்டுப் படுக்கும் போது உடம்பு ரொம்பவும் சுட்டது.. சரி இனிமேலும் மறைக்க வேண்டாம் என்று நினைத்து மனைவியிடம் சொல்லிவிட்டு தெர்மாமீட்டர் வைத்துப் பார்க்கும் போது 102 என்று வந்தது. உடனே தைய்லினால் என்ற மாத்திரையை எடுத்து போட்டு தூங்கினேன் அதிகாலையில் செக்கப் பண்ணும் போதும் 101 என்று வந்தது அதனால் காலை 10 மணியளவில் மருத்துவரை தொலைப்பேசியில் அழைத்துப் பேஸ்டைம் மூலம் செக்கப் பண்ணினேன், அவர் பரிசோதித்துவிட்டு நுண்ணுயிர்க்கொல்லி மருந்து கொடுத்தார். அதைத்தவிர வேறு எந்த மருந்தும் காய்ச்சலுக்காக சாப்பிட வேண்டாம் அதுவாகவே குறையும் ,குறையனும் என்று சொன்னார். இந்த நேரத்தில் என் மனைவியின் உடல் நலம் சரியாகியது... நான் ஆண்டியயடிக் எடுத்தும் காய்ச்சல் கூடுவது குறைவதுமாக இருந்தது அதனால் மருத்துவருக்கு சந்தேகம்மேலும் அதிகரித்தது அதனால் அவரது க்ளினிக் வரச் சொல்லீ இரத்தப் பரிசோதனை  செய்தார். என் மனைவி மற்றும் குழந்தைக்கும் அதே சோதனை செய்து பரிசோதனைக்கு அனுப்பினார். அதன் பின் வீட்டில் வந்து படுத்து இருந்தேன் அப்போது என் மனைவி அவளது தங்கைக்குப் பேஸ்டைம் பண்ணி பேசிய போது நான் படுத்திருப்பதைத் தற்செயலாகப் பார்த்த அவள் பதறிப் போய்விட்டாள்.. காரணம் நான் அமெரிக்க வந்த 23 வருடத்தில் இரு தடவை கூடக் காய்ச்சல் வந்து படுத்ததில்லை ஜலதோஷம் வந்திருக்கிறது ஆனால் காய்ச்சல் இப்படி வந்தது இல்லை என் மனைவியின் தங்கையும் அவ்லது கணவரும் அமெரிக்காவில் மருத்துவர்களாக இருக்கிறார்கள் அவர்கள் இருவரும் சிம்படம்ஸை கேட்டு இது கொரோனாவாக இருக்க வாய்ப்பு அதிகம் இருக்கிறது என்று சொன்னார்கள் அவர்கள் மருத்துவர்கள் என்பதால் அவர்கள்கூடப் படித்த பலரும் பல் நாடுகளில் மருத்துவர்களாக இருப்பதால் தினமும் வாட்ஸப் மூலம் ஒருத்தருக்கு ஒருத்தர் தகவலை பறிமாறிக் கொள்வது வழக்கம். நம் மக்கள்தான் வாட்ஸைப்பை தவறாக பயன்படுத்துகிறார்கள் ஆனால் மருத்துவர்கள் இதை மிகவும் பயனுள்ளதாக  நல்ல முறையில் பயன்படுத்துகிறார்கள். அவர்களும் நல்ல ஆலோசனைகளையும் சொன்னார்கள்

எனது காய்ச்சல் ஒருவாரத்திற்கு மேலாகத் தொடர்ந்தது என் மனைவிக்கோ பயம் அதனால் அவர் மேலாளரின் தங்கை எங்கள் ஊரிலே மருத்துவர் என்பதால் அவரை அழைத்தார் அவருக்கும் இது நிச்சய்மாகக் கொரோனாவாகத்தான் இருக்கும் என்று சொல்லி அவருக்குத் தெரிந்த ஒரு மருத்துவர் அவரது எமர்ஜென்ஸு க்ளினிக்கில் கொரோனா சோதனை செய்கிறார் அங்கே சென்று சோதனை செய்து கொள்ளுங்கள் என்று சொல்லி அந்த மருத்துவருக்குத் தகவல் சொல்லினார் அடுத்தாள் நான் என் மனைவி குழந்தை மூவரும் சோதனை செய்தோம் அதன் பின் 2 நாட்கள் கழித்து முடிவு நெகட்டிவ் என்று வந்ததும் மூன்று பேருக்கும் மிகச் சந்தோஷம் அதிலும் என் மனைவி மற்று குழந்தைக்கு மிக மிகச் சந்தோஷம் காரணம் கொரோனாவாக இருக்கும் என்பதால் என்னைக் சமையலறைக்கு விடாமல் அவர்கள் இருவரும் மிகவும் கஷ்டப்பட்டார்கள்... இந்தக் காயச்சலின் போது நான் ஒரு நாளைக்கு 18 மணிநேரம் தூங்கி இருப்பேன் அப்படி ஒரு உடம்பு வலி..களைப்பு... இரண்டு வாரம் கழித்துக் காய்ச்சல் குறைய ஆரம்பித்தது....

எல்லாம் சரியாகிவிட்டது என்ற சமயத்தில் திரைப்படத்தில் வருவது போலக் கதை தலைகீழாக மாறியது அதாவது என் மனைவிக்கு உடல்நிலை மீண்டும் பாதித்தது பாதிப்பு அதிகமாகியதால் மீண்டும் அவளுக்கு எங்கள் மருத்துவர் அவளுக்குக் கொரோனா சோதனை செய்த போது அவளுக்குப் பாஸிடிவ் என்று ரிசல்ட் வந்து எங்களுக்கு அதிர்ச்சியைக் கொடுத்தது. அதன் பின் மருத்துவரின் ஆலோசனைப்படி மனைவியைத் தனி அறையில் இருக்க வைத்துக் கவனித்துக் கொண்டோம்

அந்த ரூமில அவளுக்குத் தேவையான க்ளீனிங்க் பொருட்கள் சாப்பிடத் தட்டு கப்  க்ளாஸ் போன்றவைகளை கொடுத்து அவளுக்குத் தேவையான உணவுகளை தயாரித்துக் கொடுத்து வந்தேன் சாப்பிடக் கொடுக்கும் போது மட்டும் கதவுகளைத் திறந்து உணவுகளை வாங்கிக் கொள்வாள்... நான் அடுத்த அறையில் படுப்பதற்குப் பதிலாக என் மனைவி படுத்திருக்கும் அறைக்கு வெளியே சில அடி தள்ளிப் படுத்துக் கொண்டேன் என்  மனைவிக்கு இந்த சமயத்தில் இருமல் உடல் எரிச்சல் காய்ச்சல் மூன்று இருந்தன. அது ஒரு வாரத்திற்குப் பிறகு குறைய ஆரம்பித்தது அதன் பின் இரண்டாவது வார இறுதியில் மீண்டும் வீட்டில் உள்ள எல்லோரும் கொரோனா சோதனை செய்து வந்து ரிசல்க்காக வெயிட் பண்ணினோம்

முடிவும் வந்தது அதில் என் குழந்தைக்குப் பாதிப்பு ஏதுமில்லை என் மனைவிக்கோ பாசிடிவும் இல்லை நெகடிவும் இல்லை inconclusive  என்று வந்தது அப்படியென்றால் இன்னும் பூரண குணமடையவில்லை என்று மருத்துவர் சொல்லி முன்பு இருந்தது போலவே மீண்டும் தனி அறையில் இருக்கச் சொன்னார்.. அடுத்தாக என் ரிசல்டை பார்க்கும் போது எனக்கு பாசிடிவ் என்று வந்தது என் மனைவி இருந்தது போலவே என்னையும் தனி அறையில் இருக்கச் சொன்னார். என்னடா இப்படி பிரச்சனைக்கு மேல் பிரச்சனையாக வருகிறதே என்று யோசித்தோம் சரி பிரச்சனைகளை நாம் எதிர்கொள்ளத்தான் வேண்டும் வேற வழியில்லை  .

கடவுள் ஒரு வழியை அடைத்தால் இன்னொரு வழியைத் திறப்பார் என்று சொல்லுவார்கள் அதன் படி எங்கள் குழந்தையின் மூலம் அவர் எங்களுக்கு உதவ ஆரம்பித்தார் ஆமாம் என் குழந்தைதான் தினமும் இணையம் மூலம் பள்ளியில் நடத்தும் பாடங்களைப் படித்து ஹோம்வொர்க்க பண்ணிக் கொண்டு, எங்களுக்கு வேண்டிய உணவுகளை மூன்று வேளையும் அவளே தயாரித்துக் கொடுத்தாள்,  எங்களது நாயை  3 வேளை வெளியே அழைத்துச் சென்றாள் . சமைத்த பாத்திரங்களைக் கழுவி வைத்தாள் எல்லா வேலைகளையும் பெரிய மனுசி செய்வது போல எல்லாம் செய்து கொடுத்தாள். ஹோம் வொர்க் அதிகமாக இருந்த நேரங்களில் உணவகங்களில் உணவுகளை ஆர்டர் செய்து வாங்கி சமாளித்தோம். எங்கள் வீட்டு நாய் எப்போதும் என் கூடத்தான் என் பெட்டில்தான் உறங்கும் அதையும் இந்த சமயத்தில் பிரிந்து படுக்க வேண்டிய நிலைமை . முதல் இரண்டு நாள் அது என் குழந்தையின் அறையில் தூங்கச் சென்றது அதற்கு அங்கே தூங்க முடியவில்லை அதன் பின் இப்போது என் குழந்தை கூட தூங்கப் பழகிக் கொண்டது முதலில் என்னை கண்டதும் அருகில் ஒடி வரப் பார்க்கும். நான் சிக் இப்போது வரவேண்டாம் என்று சொன்னதைக் க அதுவும் மிகச் சமத்தாகக் கேட்டுக் கொண்டது


இப்படியாக நாட்கள் கடந்தன . கடந்த வாரத்தில் மீண்டும் பரிசோதனை செய்தோம் ரிசல்ட் நேற்று வந்தது அதில் எனக்கு நெகடிவாகவும் என் மனைவிக்கு பாசிடிவாகவும் வந்து இருக்கிறது அவளுக்கு பாசிடிவ் என்று வந்தாலும்  உடல் நலம் நன்றாகவே இருக்கிறதுஆனால் சிறிது டையர்டாகவே இருக்கிறார் அடுத்தவார சோதனையில் அவள் பூரண குண்மடைந்துவிடுவாள் என்ற நம்பிக்கை இருக்கிறது.. கடவுள் சோதனைகளைப் பல சமயங்களில் எங்களுக்குக் கொடுத்தாலும் அதையும் அவரே தீர்த்துவிடுகிறார் என்பதுதான் ஆறுதலான விஷயம்..


இந்த கொரோனாவிற்கு சாதி மதம் இனம் பேதமல்ல எல்லோரையும் தாக்குகிறது அதிலும் குறிப்பாக வயதானவர்களையும் சுகர் பேஷண்டுகளையும் தாக்குகிறது.. இதற்குக் காரணம் நோய் எதிர்ப்புச் சக்தி இவர்களிடம் குறைவாக இருப்பதே.. சிலரை இது தாக்கி இருந்தாலும் அதற்கான சிம்டம்ஸ் தெரியாது... சுத்தமாக இருந்தாலே போதும் இதைத் தவிர்த்துவிடலாம் அல்லது வந்தாலும் எளிதில் குணமாகிவிடும். இதனால் எப்போது பிரச்சனை என்றால் மூச்சுத் திணறல் அல்லது காய்ச்சல் 102 அல்லது அதற்கும் அதிகமாகினால் பயப்படவேண்டியதிருக்கும் அந்த சமயத்தில் மட்டும் ஹாஸ்பிடலில் வைத்து சிகிச்சை அளிக்கவேண்டும் அப்படி இல்லாத பட்சத்தில் வீட்டில் சுத்தமாக இருந்து சத்தான உணவுகளைச் சாப்பிட்டு வந்தாலே போதும். வீட்டில் ஒருத்தருக்கு வந்தால் அதற்காக் அந்த வீட்டில் உள்ளவர்கள் அனைவரையும்  வீட்டிற்குள்ளே பூட்டி வைப்பது, தெருவையே அடைப்பது ஏதும் தேவையில்லை.. இந்திய அரசுதான் இப்படி முட்டாள்தனமான வேலைகளை செய்கிறது அதுமட்டுல்ல பாதிப்படைபவர்களும் அரசு செய்யும் அட்டகாசங்களை கண்டு பயந்து சிகிச்சைக்கு போகாமல் பயந்து ஒடி மறைவதும் நடக்கிறது. அப்படி எல்லாம் யாரும் பயப்பட தேவையில்லை. சமுக இடைவெளியை கடை பிடித்தாலே போதும்..

கொரோனா பாதித்த சமயத்தில் நாங்கள் என்ன செய்தோம் எப்படி ரெக்கவர் ஆனோம் என்பதை கிழே பார்ப்போம்

நாங்கள் தினமும் காலையில் ஓட்மீல் மதியம் பாசி பருப்பினால் செய்த கூட்டும், சாதம் வித் நெய்யும், இரவில சப்பாத்தி அல்லது சாதமும் சாப்பிட்டு  வந்தோம். இடையிடையே நட்ஸ் அதிலும் குறிப்பாக பிஸ்தா அதிகம் சேர்த்துக் கொண்டோம் .அது போலப் பழவகைகளை சாப்பிட்டு வந்தோம் அதிலும் குறிப்பாக ஆரஞ்சு வாழைப்பழம் ஆப்பிள் எடுத்துக் கொண்டோம் . நான்  தினமும் ஒரு முட்டை சாப்பிட்டேன்,என் மனைவி சுத்த  வெஜிடேரியன் என்பதால்  பாசிப் பயிர் கூட்டு அதிகமும் சாதம் குறைவாகவும் சாப்பிட்டாள்  அதுமட்டுமல்லாமல் நான் இரவிலும் என் மனைவி பகலிலும் அரைமணி நேரத்திற்கு ஒரு முறை வெஜிடபுள் பராத் அதாவது பலவகை காய்கறிகளைத்  தண்ணீரில் வேகவைத்து அந்த தண்ணீரை எடுத்து அதனுடன் மிளகு தூள் சால்ட் மஞ்சள் தூள் சேர்த்து சூடாகக் குடித்து வந்தோம்  இந்த வெஜிடபுள் பராத் கடைகளில் டப்பாக்களில் கிடைக்கும் அதில்தான் நாங்கள் மிளகு தூள் சால்ட் மஞ்சள் தூள் சேர்த்துக் கொண்டோம் நான் வெஜ் சாப்பிடுபவர்கள் இது  போல சிக்கன் பீஃப் ப்ராத் வாங்கி சாப்பிடலாம்

அதோட வைட்டமின் டி. வைட்டமின் பி12 , வைட்டமின் சி போன்றகளையும் மருத்துவர் அறிவுரைப்படி சாப்பிட்டு வந்தோம்....

மிக மிக முக்கியம் இந்த காலகட்டத்தில் கொரோனா பற்றிய தொலைக்காட்சி செய்திகளையும் வாட்ஸப் செய்திகளையும் முற்றாக நிறுத்திவிட்டோம்  அரசு தரும் செய்திகளை மட்டும் https://www.cdc.gov/coronavirus/2019-ncov/index.html அதன் தளத்தில் சென்று படித்துக் கொண்டோம் இதில் பயனுள்ள பல தகவல்கள்  இருக்கின்றன..ஆனால் இதில் கூறப்பட்ட செய்திகளைப் பார்க்காமல் மக்கள் வாட்ஸப் வதந்திகளையும் ப்ரேக்கிங்க் செய்திகளையும் பார்த்துக்  கவலைப்பட்டு மனதைக்  கெடுத்துக் கொள்கிறார்கள்...

இந்த சமயத்தில் நமக்குத் தேவை பாசிடிவ் செய்திகள் மட்டுமே அது மட்டும்தான் நம்மைக் குணப்படுத்த முடியும்

எங்களுக்கு தனி தனி பெட் ரூம் மற்றும் டாய்லெட் பாத் ரும் இருக்கிறது. இங்கே அமெரிக்காவில் உள்ளவிடுகளில் இப்படித்தான் இருக்கும். ஆனால் இந்தியாவில் எல்லார் வீட்டிலும் இப்படி இருக்காது,  ஒரு பெட் ரூம்தான் இருக்கும் பட்சத்தில்  மற்றவர்கள் ஹாலில் படுத்து கொள்ளலாம் அதுவும் இல்லாத பட்சத்தில் இருவருக்குமிடையில் ஒரு திரையைப் போட்டு   எவ்வளவு தூரம் தள்ளிபடுக்க முடியுமோ அவ்வளது தூரம் தள்ளிபடுக்கலாம் அது  போல பாத்ருமை நோயாளி பயன்படுத்திய பின் அவரே அதை ப்ளீச்போட்டு சுத்தம் செய்துவிட்டு வந்த பின் கொஞ்ச நேறம் கழித்து மற்றவர்கள் பயன்படுத்தலாம்


அமெரிக்காவில் அதிக பாதிப்பிற்குக் காரணம் இங்குள்ள அதிபரின் கோமாளித்தனங்கள்தான் காரணம் அவர் இதை மிக சீரிய்ஸாக எடுத்துக் கொள்ளவில்லை... ஆனால் மாநில கவர்னர்களின் செயல்பாடுகளில் சிறிதும் குறை சொல்ல முடியாது அவர்கள் மட்டும் நமது முதல்வர்கள்மாதிரி செயல்பட்டு இருந்தால் சாவுகளின் எண்ணிக்கை கோடியை எளிதில் தொட்டு இருக்கும்...

நல்லவேளை அப்படி இல்லாததால் பலரும் பிழைத்துக் கொண்டு இருக்கிறார்கள்

.இதுதான் எங்கள் அனுபவம்... இப்போது மீண்டு விட்டோம், அதனால் இனிமேல் வாராது என்று நினைக்க முடியாது .அது மீண்டும் வந்து எந்த நேரமும் கதவை தட்டலாம்... அதற்காக பயந்து வாழ்க்கை நடத்த முடியாது,. இறைவன் கொடுத்த உயிர் அதை எப்போது, எப்படி எடுத்து கொள்ள வேண்டும் என்பதை நாம் பிறக்கும் போதே எழுதி இருக்கிறார். நாம் இப்படித்தான் சாவ வேண்டுமென்றிந்தால் அதை தடுக்க யாராலும் முடியாது, Life is Very short அதனால் வாழும் வரை சந்தோமாக வாழ முயற்சியுங்கள் மற்றவர்களுக்கு உதவியும் வாழுங்கள்

சில நட்புக்கள் கேட்டு கொண்டதால் இந்த பதிவை எழுதி இருக்கிறேன்


அன்புடன்
மதுரைத்தமிழன்

டிஸ்கி; அடுத்த வாரத்தில் இருந்து வேலைக்கு செல்ல விருப்பதால் இணையதளம் வருவது சற்று குறைவாகவே இருக்கும் .