'பள்ளி' அறையில் நடந்தது என்ன ( உண்மை சம்பவம் )

'பள்ளி' அறையில் நடந்தது என்ன ( உண்மை சம்பவம் )

ஆசிரியருக்கே பாடம் கற்பித்தவன் இந்த தமிழன்

உருப்படாத பய புள்ளைங்க ப்ள்ஸ் டூவில் எடுத்து படிக்கும் குருப் எக்னாமிக்ஸ். அந்த குருப்பைதான் நானும் எடுத்து படித்தேன். அதை படித்ததோடு சரி நல்ல வேலை அரசியல் தலைவனாக வரவில்லை ஒரு வேளை வந்து இருந்தால் நானும் இந்தியப் பிரதமராகி பல பொருளாதார திட்டங்களை தீட்டி இந்தியாவை உருப்படாத நாடாக்கி விட்டு இருப்பேன், யாரு செஞ்ச புண்ணியமோ இந்திய மக்கள் என்னிடம் இருந்து தப்பிச்சுட்டாங்க.

சரி சொல்ல வந்த கதையை விட்டு விட்டு வேறு எதையோ சொல்லிட்டு இருக்கிறேன். ப்ள்ஸ் டூவில் நான் எடுத்து படித்த எக்னாமிக்ஸ் குருப்பில் ஜியாகரபியும் ஒரு பாடம். அந்த பாடத்தை எடுத்த ஆசிரியர் மாரியப்பன் என்பவர்.ஒரு நாள் அவர் பாடம் எடுக்கும் போது அந்த பாடத்தில் 20 பாயிண்ட்கள் இருந்தன. அதை மன்ப்பாடம் பண்ணி சொல்லியவர்கள் மட்டும் வீட்டிற்கு போகலாம் மற்றவர்கள் சொல்லி முடிக்கும் வரை பள்லியல் இருக்க வேண்டும் என்று சொன்னார். அது இறுதி ப்ரியடு வேற.. அவர் அப்படி சொன்னதும் மற்றவர்கள் எல்லோரும் படிக்க ஆரம்பித்தனர். அந்த சமயத்தில் நான் உடனே எழுந்திருந்து சார் எனக்கு இங்கே படிச்சு மனப்பாடம் எல்லாம் பண்ண முடியாது அதனால நான் வீட்டில் படித்து வேண்டுமானால் மறுநாள் சொல்லுகிறேன் என்றேன். ஆனா அவரோ அதெல்லாம் முடியாது நீ கண்டிப்பாக இங்குதான் மனப்பாடம் பண்ணிஸ் சொல்லனும் இல்லையென்றால் நீ வீட்டிற்கு போக முடியாது என்று கண்டிப்பாக சொல்லிவிட்டார். நானும் கண்டிப்பாக என்னால் முடியாது உங்கள் என்ன செய்யமுடியுமோ அதை நீங்கள் செய்யுங்கள் என்று சொல்லி நோட்டில் கிறுக்க ஆரம்பித்தேன். என் கூட படித்தவர்கள் மற்றும் நண்பர்கள் எல்லாம் ஒன்றன் பின் ஒன்றாக படித்து ஒப்பிக்க ஆரம்பித்தார்கள். அதன் பின் அவர்கள் வகுப்பை விட்டு வெளியே சென்று எனக்காக காத்து இருக்க ஆரம்பபித்தார்கள் அதே நேரத்தில் நான் எனது பிடிவாதத்தை நான் சிறிதும் தளரவிடவில்லை. எனக்கு தெரியும் ஜெயிக்க போவது நாந்தான் என்று காரணம் அந்த வாத்தியார் எவ்வள்வு நேரம்தான் என்னை பள்ளியிலே வைத்திருக்க முடியும் அவர் வீட்டிற்கு செல்ல வேண்டும் அது மட்டுமல்லாமல் அவர் வீட்டில் பலபேருக்கு ட்யூசன் வேறு எடுத்தார் அதனால் அவர் கண்டிப்பாக அவர் நிலையில் இருந்து அவர்தான் பின் வாங்க வேண்டும் நாம் அல்ல என்று நினைத்து நான் பேசாமல் இருந்தேன். நேரம் ஆகி கொண்டுதான் இருந்ததே ஒழிய என் பிடிவாதம் தளரவில்லை பொறுத்து பொறுத்து பார்த்த அவர் அவரின் பிடிவாதத்தை சற்று தளர்த்தி சரி போனா போகுது நீ 10 பாயிண்ட் மட்டும் சொன்னால் போதும் நீ வீட்டிற்கு செல்லலாம் என்றார். அப்போதும் நான் என் பிடிவாதத்தை தளரவிடவில்லை பள்ளியோ 5 மணிக்கு முடிந்துவிடும் ஆனால் எங்கள் வகுப்பு அவரின் பிடிவாதத்தாலும் எனது பிடிவாதத்தாலும் 5 45 வரை நடந்தது. நேரம் வீணாக போவதால் எனக்கு இழப்பு ஏதும் இல்லை ஆனால் அவருக்கோ நேரம் மிக முக்கியம். இறுதியில் எனது வாத்தியார் என்னிடம் இருந்து பாடம் கற்றுக் கொண்டார் யாரையும் பிடிவாதத்தால் படிக்க வைக்க முடியாது என்று. இறுதியில் அவர் சொன்னது என் வாழ்க்கையில் உன்னை மறக்கவே முடியாது என்று சொல்லிச் சென்றார்.

நான் ப்ள்ஸ் டூ படிக்கும் போது நடந்த சம்பவம். இதை படிக்கும் உங்களுக்கு எனது குணத்தைப் பற்றி நீங்கள் கொஞ்சமாவது தெரிந்து கொள்ளவே இந்த பதிவு...

அன்புடன்

மதுரைத்தமிழன்