இதுதான் காதல் என்பதா.........

இதுதான் காதல் என்பதா.....

காதலர் தினம் என்பது காதலித்து திருமணம் செய்து கொண்டு சந்தோஷமாக பலஆண்டுகள் வாழ்ந்து கொண்டிருப்பவர்களுக்கும், திருமணம் செய்து அதன் பின் காதலித்து கொண்டிருப்பவர்களுக்கு மட்டும்தான். இது கள்ளக்காதலர்களும் கல்லூரி காதலர்களும் கொண்டாடுவதற்கு அல்ல...இவர்களின் காதலில் கிஃப்ட்தான் மாற்றிக் கொள்வார்கள். ஆனால் உண்மையான காதலர்கள் இதயங்களை மாற்றிக் கொள்வார்கள்..

காதல் கெட்டவனையும் ஒரு நொடியில் நல்லவனாக மாற்றிவிடும். பாலைவனத்தையும் சோலைவனம் ஆக்கிவிடும். காதல் இல்லாத வாழ்க்கை இது எல்லாவற்றையும் தலை கீழாக மாற்றிவிடும் .எதற்கு இந்த காதல் புராணம் என்று கேட்கிறீர்களா? இன்று காதலர் தினம் என்பதற்காக மட்டுமல்ல வெவ்வேறு மதங்களை சார்ந்த நானும் எனது மனைவியும் திருமணம் செய்து மதங்களை மாற்றாமல் மனங்களை மட்டும் மாற்றி பல்லாண்டுகளாக  சந்தோஷமாக வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம். என் குழந்தையும் நாங்களும் எம்மதமும் சம்மதம் என்று நட்புடன் அனைவருடன் அன்புடன் பழகி வாழ்ந்து வருகிறோம். சரி மேலும் மேலும் என் புராணம் படாமல் இங்கே வருகை தந்த பெண்களுக்கும் ஆண்களுக்கும் தனித்தனியாக காதல் கதைகளை தந்துள்ளேன், இதை படித்தால் உண்மையான காதல் என்றால் என்னவென்று புரிந்து கொள்ளலாம்.படிக்கும் முன்பு பெண்களுக்கு ஒரு அட்வைஸ் இதை பொது இடத்த்ல் இருந்து படிக்க வேண்டாம்.. காரணம் இதை படித்த பின் உங்கள் கண்ணில் இருந்து கண்ணிர் வரும் அதை பார்க்கும் ஆண்கள் என்னங்க உங்க புருஷன் உங்களை கொடுமை படுத்துகிறாரா அல்லது காதலன் கைவிட்டுவிட்டாரா அதற்கு எல்லாம் கவலைப்படாதீர்கள் என்று கல்யாணம் ஆகி பேரபுள்ளையை பார்த்துகிட்டு இருப்பரவர்கள் வருவார்கள் அதனால்தான் சொன்னேன் ஹீஹீ சரி சரி என்னை திட்டாமல் மேலே படியுங்கள்

பெண்களுக்கு :

காதலித்து கொண்டிருந்த இரண்டு வண்ணத்து பூச்சிகள் (Butterfly) தோட்டத்தில் கண்ணா மூச்சி (Hide&Seek) விளையாடிக் கொண்டிருந்தன.அப்போது ஆண் வண்ணத்து பூச்சி சொன்னது நாம் இருவருக்குள்ளும் ஒரு பந்தயம் வைத்து கொள்வோமா என்றது.

பெண்  வண்ணத்து பூச்சி சரி  என்று ஒத்துக்கொண்டு பந்தயம் என்ன வென்று கேட்டது

ஆண் வண்ணத்து பூச்சி  சொன்னது. நாளை  காலையில் யாரு சிக்கிரம் வந்து, இந்த பூவிற்குள் அமர்கிறார்களோ அவர்கள்தான் ரொம்ப அதிகமாக மற்றவர்களை காதலிக்கிறார்கள் என்று கருதப்படுவார்கள்,

பெண் வண்ணத்து பூச்சியும் சரி  என்று சொல்லி பறந்து சென்றது.

அடுத்தநாள் அதிகாலையில் ஆண் வண்ணத்து பூச்சி  குளிரையும் பொருட்படுத்தாமல் பூ திறப்பதற்காக பெண் வண்ணத்து பூச்சி  வந்து உட்காரும் முன் தாம் உட்கார்ந்து தன் அதிகப்படியான காதலை காண்பித்து விடவேண்டுமென்று காத்து இருந்தது`

கடைசியில், பொழுதும் விடிந்தது பூவும் மலர்ந்தது. ஆண் வண்ணத்து பூச்சி விரைந்து உட்காரச் சென்றது. ஆனால் அது கண்ட காட்சி பெண் வண்ணத்து பூச்சி இறந்து கிடந்த காட்சியைதான்.

அந்த பெண் வண்ணத்து பூச்சி  இரவு முழுவதும் குளிரில் உட்கார்ந்து இருந்து..காலையில் காதலனை பார்த்ததும் அதனுடன் பறந்து சென்று தான் எந்தளவுக்கு  காதலனை நேசிக்கிறோம் என்று சொல்ல காத்திருந்தது.

இந்த கதை இங்கே வரும் பெண்களுக்காக எழுதப்பட்டது. .காதலிகளே (பெண்களே) நீங்கள் உங்கள் காதலை எண்ணி பெருமைபட்டு கொண்டு உங்கள் கண்ணில் வடியும் கண்ணிரை துடைத்து கொண்டு இதோடு படிப்பதை நிறுத்தி கொள்ளுங்கள்.  காரணம் பின் வரும் கதை ஆண்களூக்கு மட்டுமே...

காதலர்களே வருத்தபடாதீர்கள். நம் காதல் பெண்களின் காதலுக்கு எந்த அளவும் குறைந்தது கிடையாது. பின் வரும் காதல் கதையை படியுங்கள் பின் அதன் படி நடங்கள்.....

ஆண்களுக்கு :

ஒரு பிஸியான காலை நேரத்தில் 8 மணியளவில் 80 வயதான ஒரு பெரியவர் மருத்துவமனைக்கு வந்தார். கையில் உள்ள கட்டுகளை அவிழ்த்து தையலை பிரிப்பதற்காக வந்த அவர் 9 மணியளவில் இன்னொரு அப்பாயிண்ட்மெண்ட் இருப்பதாகவும் சீக்கிரம் செல்ல வேண்டும் என்று கேட்டு கொண்டார்.டாக்டருக்கு பார்க்க வேண்டிய பேஷண்ட்கள் அதிகம் இருந்தாலும் பெரியவர் மேல் இரக்கம் கொண்டு அவர்காயங்களை பரிசோதனை செய்து அதற்கு வேண்டிய மாற்று ஏற்பாடுகளை செய்துகொண்டவாறே அவரிடம் பேச்சு கொடுத்தார்.

கடிகாரத்தை மாறி மாறி பார்த்து கொண்டிருந்த பெரியவரை பார்த்து டாக்டர் கேட்டார் பெரியவரே உங்களுக்கு வேறு ஏதும் டாக்டர் அப்பாயிண்ட்மெண்ட இருக்கிறதா என்று . அதற்கு அந்த பெரியவர் இல்லை டாக்டர் ஆனால் நான் நர்ஸிங் ஹோமுக்கு போய் என் மனைவி கூட காலை உணவு சாப்பிட வேண்டும் என்றார்.

டாக்டர் அவர் மனைவிக்கு என்ன ஆயிற்று என்று விசாரித்தார் . அதற்கு அந்த பெரியவர் சொன்னார் என் மனைவிக்கு ( Alzheimer’s disease) ஞாபக மறதி வியாதிக்கு அந்த நர்ஸிங் ஹோமிலிருந்து சிகிச்சை பெற்று வருகிறார் என்றார். உடனே டாக்டர் கேட்டார் நீங்கள் கரெக்ட்னா நேரத்திற்கு போகவில்லை என்றால் உங்கள் மனைவி அப்செட் ஆகிவிடுவாரா என்று?

பெரியவர் சொன்னார் இல்லை டாக்டர் என் மனைவிக்கு நான் யாரு என்று கூட கடந்த ஐந்தாண்டுகளாக தெரியாது. அந்த அளவிற்கு ஞாபக மறதி என்றார்.

டாக்டருக்கு ரொம்ப ஆச்சிரியம் கலந்த வியப்புடன் அவரை பார்த்து உங்கள் மனைவிக்கோ நீங்கள் யாரு என்று தெரியாத போதும் தினசரி அவர்களுடன் சேர்ந்து சாப்பிட விரும்புகிறீரகளா என்று கேட்டார்.

அதற்கு அந்த பெரியவர் சிரித்தவாறே டாக்டரை தட்டிக் கொடுத்து கொண்டே சொன்னார். டாக்டர் அவளுக்கு வேண்டுமென்றால் நான் யாரு என்று தெரியாது ஆனால் எனக்கு அவள் யாரு என்று தெரியுமே...அவள்தான் என் காதல் மனைவி என்று.

அதை கேட்ட டாக்டரின் கண்ணில் இருந்து கண்ணீர் துளிகள் வழிந்தோடின.

That is the kind of love I want in my life.”

True love is neither physical, nor romantic.

True love is an acceptance of all that is, has been, will be, and will not be.

ஹலோ பெண்களே உங்களை யாரு இது வரை வந்து படித்துவிட்டு தேம்பி தேம்பி அழுக சொன்னது

என்ன நாமும் இந்த ஜோடிகள் மாதிரி வாழ்ந்து காட்டுவோமா.. உங்களுக்கு நேரம் இருந்தால் பதில் எழுதுங்களேன் நீங்கள் என்ன நினைகிறீர்கள் என்று???

அன்புடன்

மதுரைத்தமிழன்

டிஸ்கி: இது ஒரு மீள் பதிவு http://avargal-unmaigal.blogspot.com/2011/02/blog-post_14.html