பதிவாளர்கள் பதிவுகள் எழுதுவதை குறைத்து கொண்டு ஏன் பேஸ்புக் பக்கம் நழுவுகிறார்கள்?

 பதிவாளர்கள் பதிவுகள் எழுதுவதை குறைத்து கொண்டு ஏன் பேஸ்புக் பக்கம் நழுவுகிறார்கள்?


பதிவுகளை படிக்க வந்தவர்கள் காலப் போக்கில் நாமும் ஏன் பதிவாளராகி பதிவுகளை எழுதி வெளியிடக் கூடாது என்று நினைத்து பொழுது போக்குக்காக பதிவுகளை வெளியிட ஆரம்பிக்கிறார்கள். அதன் மூலம் அவர்கள் வலையுலகம் மூலம் பலருக்கும் அறிமுகமாகின்றனர். அவர்களின் இணைய வட்டாரம் அதிகரிக்க ஆர்ம்பிக்கிறது. அதனால் அவர்களுக்கு கமெண்டுகளும் ஒட்டுக்களும்(மொய் வைக்கும் பழக்கம் மூலம் ) அதிகரிக்கிறது. இந்த நிலை வர குறைந்தது ஒரு வருடங்களுக்கும் மேலாகிறது.


இந்த நிலையில்தான் அவர்கள் தாங்கள் எழுதியதையும் அதற்கு வந்த ஒட்டுகளையும் கமெண்டுகளையும் கூர்ந்து கவனிக்கும் போது தான் அவர்கள் மனதிற்கு தெரிகிறது. வழக்கமாக ஒட்டுபோடுபவர்களும் கமெண்ட் எழுதுபவர்களுமே மீண்டும் மீண்டும் வந்து போவது தெரிகிறது. ஆரம்ப காலத்தில் சிறிது சிறிதாக வந்து சேர்பவர்களை பார்த்து சந்தோஷம் அடைந்த மனம் அது போல சேர்பவர்களின் எண்ணிக்கை குறைய ஆரம்பிக்கும் போது சந்தோஷமு குறைகிறது இந்த சந்தோஷம் அவர்களுக்கு ஒரு போதை மருந்து போல....அதுமட்டுமல்லாமல் இந்த பதிவாளர்கள் மாங்க் மாங்கு என்று உட்கார்ந்து மிக தரமான செய்தியை தர வேண்டும் என்று கஷ்டப்பட்டு சில பதிவுகளை எழுதி இருப்பார்கள் ஆனால் அப்படி எழுதும் பதிவுகளுக்கு வரும் ஹிட்ஸ் மிகவும் குறைவாக இருப்பது மட்டுமல்லாமல் வழக்கமாக வருபவர்கள் கூட வந்து ஒட்டும் கமெண்டும் போட்டு இருக்கமாட்டார்கள்.

இணையத்தில் பதிவு தரமான பதிவு எழுதுவது என்பதற்கு நிறைய செய்திகளை படிக்க வேண்டும் உலகத்தை கண் திறந்து மட்டும் பார்க்க மட்டுமல்ல மனத்தையும் செவியையும் எப்போதும் திறந்து வைத்து இருந்தால் மட்டும்மே முடியும் அப்படி செய்து எழுது இவர்களுக்கு எந்த விதமான Recognition ம் கிடைக்காத பட்சத்தில் இவர்களின் மனதில் ஒரு வித அயற்சி தோன்றுகிறது,

ஆனாலும் அதுவரை இவர்களுக்கு கமெண்ட் மற்றும் ஒட்டுக்காளால் கிடைத்த சந்தோஷத்தை இழக்க விரும்பாமல் இருக்க அவர்கள் பேஸ்புக் பக்கம் நழுவுகிறார்கள் காரணம் பதிவுகள் எழுதும் போது அது சொந்தமாக எழுதியதாக இருக்க வேண்டும் அதற்கு நேரமும் செலவழிக்க வேண்டும் அல்லது வேறு யாரவது எழுதியதை பதிவாக போட்டு காப்பி பேஸ்ட் பண்ணினால் மானம்  சந்திக்கு வந்துவிடும்.

ஆனால் மானம் சந்திக்கு வராமலும், தானும் சொந்தமாக பதிவுகள் எழுதாமலும் அடுத்தவன் பதிவை எடுத்து அது கவிதையாக இருக்கட்டும் கதையாக அல்லது கட்டுரையாக இருக்கட்டும் அதை  தமது பேஸ்புக்கில் ஸ்டேட்டஸாக போட்டுவிட்டால்( ஒரு சிலர்தான் அது யார் எழுதியது அல்லது எந்த வலைத்தளத்தில் இருந்து எடுத்தது என்று சொல்லி போடுகிறார்கள் ) எந்த பிரச்சனையும் இல்லாமல் லைக்குகளும் பாராட்டுகளும் ஆட்டோமேட்டிக்காக வந்து விடும்.

இந்த காரணத்துக்காகவே பலர் பதிவுகளை குறைத்துவிட்டு அப்படியே பேஸ்புக் பக்கம் நழுவுகிறார்கள்.

அடுத்தவன் உழைப்பில் உட்கார்ந்து சாப்பிடும் பன்னாடைகள் போல அடுத்தவன் படைப்புகளை தங்கள் படைப்பாக பேஸ்புக்கில் வெளியிடும் பன்னாடைகள் பலர் இருக்கின்றனர் இப்போது. இப்படி  ஸ்டேட்டஸ் போடுவர்களுக்கும்  லைக்கு போட்டும் கருத்து சொல்லி பாராட்டு தெரிவிக்கும் அறிவு ஜீவி ஜால்ராக்களும் உண்டு.

சில சமயங்களில் இப்படி அடுத்தவன் கருத்தை தன் கருத்தாக போடுபவர்களும் சரி அதற்கு லைக் போடுபவர்களும் சரி இந்திய சட்டத்தில் கீழ் மாட்டி ஜெயிலுக்கு செல்லுகிறாரகள் என்பதை அறிந்து கொள்ளலாம் (சின்மாயி கேஸ், சிதம்பரம் மகனின் கேஸ், பால்தக்காரே பற்றிய கேஸ், இப்போது கேரளா மந்திரியின் கேஸ் இப்படி கதைகள் தொடர்கின்றன.)

அடுத்தவன் கருத்தை எடுத்து போட்டுவிட்டு தன்னை சமுக நலனில் அக்கறை உள்ளவனாக காட்டி அரசியல் தலைவர்களில் இருந்து எல்லோரையும் கிண்டல் பண்ணுவார்கள். இவர்களின் செயல் அரசியல்வாதிகளின் செயல்களை விட மிக கேவலமாகத்தான் இருக்கிறது.

முக்கியமாக சுதந்திர இந்தியாவில் சமுகவலைத்தலம் மூலம் சொல்லும் கருத்துகளுக்கு சுதந்திரம் இல்லாமல் போய்க்கொண்டிருக்கிறது அதனால் நமது சொந்த கருத்துகளை எண்ணங்களை வலைத்தளம் மூலம் பதிவிடுவதன் மூலம் பல பிரச்சனைகளை தவிர்க்கலாம்.

என்ன மக்களை நான் சொன்னது சரிதானே? நான் சொன்னதில் ஏதும் தவறு இருக்கிறதா?

அன்புடன்
உங்கள் மதுரைத்தமிழன்