ஷர்மிலி மிஸ் அடிக்காதீங்க மிஸ்

ஷர்மிலி மிஸ் அடிக்காதீங்க மிஸ்

நண்பர் ஸ்கூல் பையன் சில நாட்களுக்கு முன்னால்  தனது சொந்த அனுபவத்தை  அடிப்படையாகக் கொண்டு ஒரு பதிவை சிறுகதை போல அற்புதமாக எழுதி இருந்தார். எப்போதுமே கலாய்த்து கருத்துகளை இடும் நான் அந்த கதையை படித்ததும்  உண்மையில் நெஞ்சம் நெகிழந்தது அதனால் அவரை பாராட்டி சென்றேன் அந்த கதையை படித்த நண்பர் முரளியின்  மனதில் அந்த கதை  ஒரு தாக்கத்தை ஏற்படுத்தி பல்வேறு எண்ண அலைகளை அவர் மனதில் ஏற்படுத்தியதன் விளைவாக இன்னொரு கற்பனை முடிவை கதையாக எழுதிவெளியிட்டார் அதை படித்த நான் இதே கதையை பலர் படித்து அதை  அவரவர்களின் எண்ணங்களுக்கு ஏற்ப ஒரு முடிவை எழுதிவிட்டால் நன்றாக இருக்குமே என்று சொல்லி அதை தொடராக எழுதி சில பேர்களுக்கு வேண்டு கோளை விடுவித்தேன் என் வேண்டு கோளுக்குகிணங்க கடமை கண்ணியம் கட்டுபாடு என்று கொள்கையை வாழ்க்கையில் கடை பிடித்து மதுரைத்தமிழனுக்கு இணையாக காலய்க்கும் காலாய்க்கும்  பள்ளி ஆசிரியரான நம்ம சகோ மைதிலி  எனது வேண்டு கோளுக்கிணங்க அந்த கதை முடிவை மிக  அற்புதமாக எழுதி வெளியிட்டு இருக்கிறார்.அதுமட்டுமல்லாமல நம்ம வாத்தியார் கணேஸும்  வழக்கமாக தனது நகைச்சுவை பாணியிலும் மற்றும் சகோ கிரேஸும் தனது பாணியில் எழுதி வெளியிட்டு இருக்கிறார்

இந்த கதை முடிவுகளை படித்த ஒருவர் சும்மா இருந்த என்னை உசுப்பி நீங்களும் உங்கள் முடிவை கலாய்து எழுதிவிடுங்கள் என கேட்டு கொண்டதருக்கிணங்க என் முடிவு இங்கே

அவரது கதையின் சுருக்கம்: தன் குழந்தையை டீச்சர் அடித்துவிட்டதை கேட்ட தந்தைக்கு சினம் ஏறி அந்த டீச்சருக்கு அடிக்க என்ன உரிமை இருக்கிறது என்று நினைத்து அந்த ஷர்மிலி டீச்சரை பார்த்து நாக்கை புடுங்கிற  மாதிரி  கேள்வி கேட்க  தந்தை தொடர்ந்து சில நாட்கள் செல்ல அங்கு டீச்சரை பார்க்க முடியவில்லை.  காரணம் அவரது தந்தை இறந்து விட்டார் கோபத்தோடு  புறப்பட்டவர் இரக்கத்தோடு காத்திருப்பதகா முடிகிறது . ஸ்கூல் பையனின் சிறுகதை

ஸ்கூல் பையனியன்  பதிவைப் படிக்க கிளிக் செய்க ஷர்மிலி மிஸ்

 அவருடைய பதிவில் கீழ்க்கண்டசிவப்பில் குறிப்பிட்ட  வாக்கியத்தை  தொடர்ந்து இதனை வாசிக்கவும்

அடுத்த நாள் புதன்கிழமையன்று காலை நேரத்தோடேயே பள்ளிக்குச் சென்றுவிட்டேன்.

...ஸ்டாஃப்  ரூமில் ஷர்மிலி  மிஸ் இருப்பதாக சொல்ல கோபத்துடன் விரைந்தேன்

ஸ்டாப் ரூமில் மாம்பலக் கலர் புடவை அணிந்து தலையில் மல்லிகை பூ சூடி தன் பின் முதுகை காண்பித்தப்படி ஒரு பெண் நின்று இருந்தார் அவர்தான் டீச்சராக இருக்க வேண்டும் என்று நினைத்து மிஸ் என்று  அழைக்க அந்த பெண் திரும்பியதும் அந்த பெண்ணை பார்த்த மாத்திரத்தில் என்தி மனது பாடத் துவங்கியது இப்படி

பார்த்தவிழி பார்த்தபடி பூத்து இருக்க காத்திருந்த

காட்சி இங்கு காணக் கிடைக்க

ஊனுருக உயிருருக தேன் தரும் தடாகமே

மதி மருக வழி நெடுக ஒளி நிறைக வாழ்விலே

(பார்த்தவிழி பார்த்தபடி பூத்து இருக்க காத்திருந்த

காட்சி இங்கு காணக் கிடைக்க) அதன் பின் ஹேய் ஷ்ர்மிலி நீயா இது என்று கேட்க..

டேய்ய்ய்ய்ய்ய்ய்ய்ய் கார்த்தி நீயாடா இது என்று அந்த டீச்சரும் குரல் கொடுத்து ஒடி(ஸ்லோமோஷனில்தான்)வந்து ஒருவரை ஒருவர் அணைத்து கொண்டனர்.. அதன் பின் குழந்தை அருகில் இருப்பதை உணர்ந்து விலகி நின்றனர்.

அதன் பின் என்னை தேடிதான் நீ வந்தாயா என்று கேட்க இல்லை ஷ்ர்மிலி என் குழந்தையை அவள் டீச்சர் அடித்துவிட்டார் அதனை தட்டி கேட்க வந்த இடத்தில் நீ இருப்பதை பார்த்தேன் என்றார்.. ஒ இதுவா உன் குழந்தை சாரிடா என்னை மன்னித்து கொள் என்றாள்

உடனே கார்த்தி  அடித்து நீதான் என்றால் ஒகேடா என் குழந்தை உன் குழந்தை மாதிரிதானே பரவாயில்லைடா என்று கூறி...இத்தனை ஆண்டுகாலாக என்னை விட்டு எங்கே விட்டு எங்கே சென்றாய் என்று சோகத்துடன் கேட்டேன்

கார்த்தி நம்ம காதலை அறிந்த என் பெற்றோர்கள் உடனே என்னை மிரட்டி டெல்லிக்கு அழைத்து சென்றுவிட்டார்கள் .அவர்களின் கண்காணிப்பில் இருந்து என்னால் தப்பி வரமுடியவில்லை அப்பாவிற்கு உடம்பு முடியவில்லை என்பதால் உறவினர்கள் இருக்கும் நம்ம ஊருக்கே மீண்டும் வந்துட்டோம் ஊருக்கு வந்தது முதல் உன்னைத்தான் தேடிகிட்டு இருந்தேன் பேஸ்புக்கெல்லாம் தேடினேன்(எப்படி கிடைப்பார் அதுதான் ஸ்கூல் பையன் பெயரில் இருந்தால்) நீ கிடைக்கலை. 2 நாள் முன்னால்தான் கடவுள் அப்பாவை அழைத்து கொண்டார் .அதனால்தான் என்னவோ இப்ப கடவுளே என் கண் முன்னால் உன்னை கொண்டு வந்து நிறுத்திட்டார் . அந்த கடவுளுக்கு நான் நன்றிதான் சொல்லனும்டா

 )முருகன் பெயரை வைச்சாலே இப்படிதானோ) இனிமே கவலைப்படாதே இனிமே நான் உன்னை தினமும் வந்து கவனிச்சுகிறேன் என சொல்லி  உன் போன் நம்பரை கொடு நான் அப்புறமா கால் பண்ணுறேன் இப்ப எலோரும் நம்மையே கவனிக்கிறார்கள என்று சொல்லி அவளிடம் இருந்து விடைப் பெற்றேன்.

ஆபிஸ் சென்றதும் வீட்டிற்கு போன் பண்ணி மனைவியிடம் அந்த டீச்சரை நல்லா மிரட்டி இருக்கிறேன். அதுமட்டுமல்ல இனிமேல் தினமும் நாந்தான் குழந்தையை கொண்டு வந்துவிட்டு கூட்டி செல்வதாக சொல்லி இருக்கிறேன் இனிமேல் இது போல அசம்பாவிதம் நடக்காம நான் பார்த்துக்கிறேன் இனிம ஸ்கூல் பக்கம் நீ போக வேண்டாம் அதை நான் கவனித்து கொள்கிறேன் அப்பதான் இந்த மாதிரி உள்ள டீச்சர்களுக்கு கொஞ்சமாவது பயம் வரும் சொல்லிவிட்டு எப்படா ஸ்கூல் முடியும் என எதிர்பார்த்து கனவில் ஆழ்ந்துவிட்டேன்.

இதை படித்த பின் இனிமேல் யாருக்காவது என்னை கதை எழுதுங்க என்று கேட்க துணிச்சல் உண்டா என்ன?

அன்புடன்

மதுரைத்தமிழன்( டி,ஜே.துரை)