"சினிமா பித்தேறிய தமிழ்ச் சமூகம்" என்று சொல்வது ஒரு தவறான ஒப்பீடு

 "சினிமா பித்தேறிய  தமிழ்ச் சமூகம்" என்று சொல்வது ஒரு தவறான ஒப்பீடு
   

  

தமிழ்ச் சமூகம் சினிமாவால் மட்டுமே ஆனது என்று கூறுவது ஒரு பொதுமைப்படுத்தப்பட்ட, ஒரு தலைப்படுத்தப்பட்ட பார்வையாகவே எனக்குத் தோன்றுகிறது. சினிமாவின் தாக்கம் தமிழ்ச் சமூகத்தில் ஆழமானது, இது உண்மை அதற்கு மாற்றுக் கருத்து இல்லை . ஆனால், இதை மட்டுமே முன்னிலைப்படுத்தி, தமிழ்ச் சமூகத்தின் பன்முகத்தன்மையையும், அறிவு மரபையும், பண்பாட்டு ஆழத்தையும் குறைத்து மதிப்பிடுவது நியாயமற்றது

சினிமா ஒரு கேளிக்கை ஊடகம் மட்டுமல்ல; அது காலத்திற்கேற்ப மக்களின் உணர்வுகளை, கனவுகளை, சமூகப் பிரச்சினைகளைப் பிரதிபலிக்கும் ஒரு கண்ணாடியாகத்தான் இருந்து வந்திருக்கிறது  தமிழ் சினிமா, பாரதிராஜாவின் 16 வயதினிலே முதல்,   மகேந்திரனின் முள்ளும் மலரும்,சமுத்திரக்கனியின் வேதம் புதிது, மணிரத்னத்தின் நாயகன், வெற்றிமாறனின் விடுதலை வரை, சமூக மாற்றங்களையும், அரசியல் விவாதங்களையும், மனித உணர்வுகளையும் பேசியிருக்கிறது. இந்த படைப்புகள் வெறும் "சினிமா" அல்ல  அவை ஒரு சமூகத்தின் பிரதிபலிப்புகள். தங்கள் வாழ்க்கையின் வேதனைகளை, எதிர்ப்புகளை, ஆசைகளை வெளிப்படுத்தும் கண்ணாடிகள்

சினிமா பித்து என்பது மக்களின் கேளிக்கைத் தேடல் மட்டுமல்ல; அது அவர்களின் வாழ்வியல் அனுபவங்களுடன் ஒரு உணர்ச்சிப்பூர்வமான இணைப்பாகவும் இருக்கிறது. தொலைக்காட்சி சேனல்களின் எழுச்சி சினிமாவின் செல்வாக்கைப் பெருக்கியிருக்கலாம், ஆனால் இது உலகளாவிய நிகழ்வு. ஹாலிவுட், பாலிவுட், அல்லது கொரிய சினிமாவின் உலகளாவிய ஆதிக்கத்தை ஒப்பிடும்போது, தமிழ்ச் சமூகத்தை மட்டும் "பித்தேறிய" என்று சித்தரிப்பது தவறான ஒப்பீடு.

மக்கள் சினிமாவை உணர்ச்சி வெளிப்பாட்டிற்கான ஒரு வடிகாலாகப் பயன்படுத்துகின்றனர், இது அவர்களின் அறிவுத்திறனைக் குறைப்பதற்கு அடையாளமாக இருக்க முடியாது

அறிவுஜீவிகளுக்கு தமிழ்நாட்டில் மரியாதை இல்லை என்ற கூற்று முற்றிலும் உண்மையல்ல. தமிழ் மரபு, திருவள்ளுவர் முதல் பாரதியார், புதுமைப்பித்தன், ஜெயகாந்தன் வரை, அறிவு மற்றும் இலக்கியத்திற்கு முக்கியத்துவம் அளித்து வந்திருக்கிறது. இன்று, ஜெயமோகனின் விஷ்ணுபுரம் இலக்கியக் கூடுகைகள், பெருமாள் முருகனின் எழுத்துகள், தமிழ் இணைய இலக்கிய இதழ்கள் போன்றவை அறிவு சார்ந்த உரையாடல்களுக்கு இடம் அளிக்கின்றன. 

அறிவுஜீவிகளுக்கு மரியாதைக் குறைவாக இருக்கலாம் என்று ஒப்புக்கொள்ளலாம், ஆனால் இது உலகளாவிய பிரச்சினை. முதலாளித்துவ உலகில், கேளிக்கை எப்போதும் அறிவு சார்ந்த உரையாடல்களை விட முன்னுரிமை பெறுகிறது. இதைத் தமிழ்நாட்டின் தனிப்பட்ட குறையாகச் சித்தரிப்பது நியாயமற்றது. மேலும், தமிழ்நாட்டில் வரலாற்று ஆய்வாளர்கள், கவிஞர்கள், எழுத்தாளர்கள் புறக்கணிக்கப்படுவதாகக் கூறுவது மிகைப்படுத்தல். உதாரணமாக, தமிழகத்தில் நடைபெறும் புத்தகக் கண்காட்சிகள், இலக்கிய விழாக்கள், மற்றும் அறிவியல் கருத்தரங்குகள் ஆயிரக்கணக்கான மக்களை ஈர்த்துக் கொண்டுதான் இருக்கின்றன..


வனிதா விஜயகுமார் போன்றவர்களைச் சுற்றிய பரபரப்பு, மக்களின் ஆர்வத்தை விட, ஊடகங்களின் தேவைக்கு உந்தப்பட்டது. தொலைக்காட்சி சேனல்கள் மற்றும் இணைய ஊடகங்கள் பார்வையாளர்களை ஈர்க்க, பரபரப்பான செய்திகளை முன்னிலைப்படுத்துகின்றன. இது மக்களின் ஆர்வத்தை உருவாக்குவதை விட, ஊடகங்களின் வர்த்தக உத்தியாகவே கருதப்பட வேண்டும். இதை முழுக்க முழுக்க தமிழ்ச் சமூகத்தின் மீது பழி போடுவது, பிரச்சினையின் ஆழத்தைப் புரிந்து கொள்ளாமல் இருப்பதாகும்.

கலைஞர் மற்றும் அவரது குடும்பத்தினர் சினிமா மோகத்தை வளர்த்தார்கள் என்ற குற்றச்சாட்டு ஒரு அரசியல் நோக்கம் கொண்ட கருத்தாகவே தோன்றுகிறது. 

சன் டிவி, ஒரு வணிக ஊடகமாக, மக்களின் ரசனைக்கு ஏற்ப உள்ளடக்கத்தை வழங்கியது. ஆனால், இது தமிழ்ச் சமூகத்தின் அறிவு மரபை அழித்துவிட்டது என்று கூறுவது மிகைப்படுத்தல். விஜய் டிவி. ஜீடிவி போன்ற தமிழ் சேனல்கள் அறிவையையா வளர்த்தன??


கலைஞர், ஒரு எழுத்தாளராகவும், பேச்சாளராகவும், தமிழ் மொழிக்கு முக்கிய பங்களிப்பு செய்தவர். அவரது அரசியல் மற்றும் கலைப் பங்களிப்புகளை ஒரு திசையில் மட்டும் சுருக்குவது நியாயமற்றது. 

மேலும், கல்வி அமைச்சர்கள் ரசிகர் மன்றத் தலைவர்களாக இருப்பது, அரசியல்-சினிமா இணைப்பைக் காட்டுகிறது, ஆனால் இது தமிழ்நாட்டுக்கு மட்டுமே உரிய பிரச்சினை அல்ல. இந்தியாவில் பல மாநிலங்களில், அரசியலும் பிரபலமும் இணைந்தே செயல்படுகின்றன.

தமிழ்ச் சமூகம் சினிமாவை மட்டுமே கொண்டாடுவதாகக் கூறுவது, அதன் பண்பாட்டு, அறிவு, மற்றும் சமூக முன்னேற்றங்களை மறுப்பதாகும். தமிழ்நாடு, இலக்கியம், கலை, அறிவியல், மற்றும் சமூக மாற்றங்களுக்குப் பங்களிக்கும் ஒரு துடிப்பான சமூகமாகவே இருக்கிறது. சினிமாவின் செல்வாக்கு உள்ளது, ஆனால் அது தமிழர்களின் அறிவு மரபை முழுவதுமாக மறைத்துவிடவில்லை. பிரச்சினைகளைப் புரிந்து கொண்டு, ஆக்கப்பூர்வமான உரையாடல்களை முன்னெடுப்பதே, இந்த சமூகத்தை மேலும் வளமாக்கும்.

 
"தமிழ் சமுகத்தை பண்பாடற்ற சமுகம் "எனச் சொல்லும் எழுத்தாளர் சாரு நிவேதிதாவுக்குக் கடுமையான பதிலடி  

அன்புடன்
மதுரைத்தமிழன்

டிஸ்கி : இது  அரவிந்தன் கன்னையன் பேஸ்புக்கில்  எழுதி வெளியான பதிவைப் படித்ததால் என்னுள் எழுந்த மாற்றுக் கருத்தே இந்த பதிவு. அவர்  எங்கள் மாநிலத்தைச் சார்ந்தவர்(நீயூஜெர்ஸி அமெரிக்கா) வலைத்தளம் மூலம் அவரின் எழுத்து எனக்கு அறிமுகம்.. அவரின் பேஸ்புக் நட்பு பட்டியலில் நான் இருக்கின்றேன், அவருக்கு நான் யார் என்று தெரியாது. ஆனால் அவரை பல நிகழ்வுகளில் சந்தித்து இருக்கிறேன் .ஆனால் அவருடன் இது வரை பேசியது இல்லை. எனக்கு அவர் யார் என்று தெரியும் .ஆனால் அவருக்கு  நான் யார் என்று தெரியாது. அவர் உணவை ரசித்து உண்பவர். அதிலும் பிரியாணி.  இணையம் மூலமாக அவருக்கு அதைச் செய்து தருகின்றேன் என்று சொல்லி இருந்தேன். ஆனால் இதுவரை செய்ய வாய்ப்பில்லை .காரணம் நேரில் கொண்டு போய் கொடுத்தால் நான் யார் என்று அவருக்குத் தெரிந்துவிடுமே என்பதால் இதுவரை செய்யவில்லை . இப்படிச் சொல்லிவிட்டுச் செய்யாமல் இருக்கிறோமே என்று குறை எனக்கு உண்டு.. ஆனாலும் ஒரு நிகழ்விற்கு நான் உணவு சமைத்துக் கொடுத்து  இருந்தேன் .அதில் நான் சொன்ன பிரியாணியும் அடங்கும் .அந்த நிகழ்வில் முதல் ஆளாக அந்த பிரியாணியை எடுத்துச் சுவைத்தவரும் அவரே .அதனால் என் மனதிலிருந்த குறை இப்போது கொஞ்சம் இல்லை.  ஹீஹீ இப்படி முகத்தை வெளிகாட்டாமல் இணையத்தில் வலம் வருவது நன்றாகத்தான் இருக்கிறது. இப்படித்தான்  சில அமெரிக்க பிரபலங்களை நான் சந்தித்து இருக்கின்றேன். ஆனால் அவர்களுக்கு நான் யாரு என்று தெரியாது


https://www.facebook.com/arvindkannaiyan

Aravindan Kannaiyan

சினிமா பித்தேறிய  தமிழ்ச் சமூகம்:
தமிழ்ச் சமூகம் வேறெந்த சமூகத்தையும் விட சினிமா பித்தேறிய சமூகம் என்பது ஒன்றும் புதிய செய்தியே அல்ல ஆனால் முன்னெப்போதையும் விட சினிமாவே, அரசியலை விடவும், மிகப் பிரதானமாகி இருக்கிறது. இதற்கு முக்கியக் காரணம் புற்றீசலாய் கிளம்பியிருக்கும் தொலைக்காட்சி சேனல்கள். வனிதா விஜயகுமார் சினிமாவில், பிரபல குடும்பத்தில் பிறந்ததைத் தவிர, எந்தபொரு சாதனை கூட அல்ல ஒரு சலனத்தை கூட ஏற்படுத்தாதவர் ஆனால் அவர் வெளியிட இருக்கும் படம் குறித்த செய்தியாளர் கூட்டத்தில் எத்தனையெத்தனை மைக்குகள். 

எல்லா சமூகத்திலும் கேளிக்கையாளர்களுக்கு கிடைக்கும் வெளிச்சம் ஒரு எழுத்தாளனுக்கு கிடைக்காது, இது உலக நியதி. ஆனால் பல சமூகங்களில் அறிவு ஜீவிகளுக்கு என்று ஒரு மரியாதையும் அவர்களுக்கான காத்திரமான தளமும் இருக்கும். தமிழ்நாட்டிலோ அறிவுஜீவிகளுக்கு விளிம்பு நிலை தான். தமிழர்கள் நடத்தும் எந்தவொரு வெகுஜன அமைப்பிலும் அறிவுஜீவிகள் ஊறுகாய் தான்.  அந்த ஊறுகாய்களுக்குள்ளும் பாசாங்கு அறிவுஜீவிகளுக்கே முதன்மை இடம், அப்பட்டமான பிராடுகளே அதிகம், சுய தம்பட்ட குரல்களே அங்கும் ஓங்கி ஒலிக்கிறது. உலகில் மிக பாவப்பட்ட ஜென்மங்கள் தமிழ் நாட்டில் உண்மையான வரலாற்றாய்வு செய்பவர்கள் தாம், கவிஞன் புனைவெழுத்தாளன் கூட கொஞ்சம் பிழைத்துக் கொள்கிறார்கள். உண்மையில் இந்த சூழலில் ஜெயமோகனின் விஷ்ணுபுரம் இலக்கிய கூடுகைகள், எத்தனை விமர்சனங்களுக்கும் அப்பால், பாலைவனச் சோலை தான். ஒரு நாலாந்தர கேளிக்கையாளனுக்கு கிடைக்கும் மரியாதையில் ஒரு சதவீதம் தான் ஆய்வாளனுக்கு கிடைக்கிறது. வெட்க கேடு.

பிற்சேர்க்கை: இந்த சீரழிவின் முக்கியக் காரணம் கலைஞரும் அவர் குடும்பத்தாரும் தான். சன் டிவி தான் முதன் முதலில் இந்த சினிமா மோகத்தை அறுவடை செய்ததுடன் உரம் போட்டு வளர்க்கவும் செய்தது. 8 மனி நேர, ஆபாச குப்பைகள் நிறைந்த, சினிமா விழாவில் கலைஞரும் அவர் அமைச்சரவையும் திளைத்த போது பத்திரிக்கையாளர் ஞாநி “என்றாவது ஒரு கல்வியாளரின் உரையை சில மணி நேரமாவது கேட்டதுண்டா?” என்றார். தமிழ் நாட்டின் கல்வி அமைச்சரே ரசிகர் மன்ற தலைவர் தானே?