படிக்க தவறவிடக் கூடாத இணையப்பதிவுகள்

படிக்க தவறவிடக் கூடாத இணையப்பதிவுகள் இணையம் கடல் போன்றது அதில் தகவல்களோ குப்பைகள் போல குவிந்து கிடக்கின்றன. அதில் முத்துக்களை பார்ப்பது மிக அரிது. அதிலும் நல்ல தரமான முத்துக்களை எடுப்பது என்பது மிக கடினமே அதில் இருந்து நான் கண்டு எடுத்த விலையுயர்ந்த இரண்டு முத்துக்களை பற்றிய பதிவுதான் இது ஒன்று  தந்தை (செல்வா) தன் மகளுக்கு பிறந்தநாள் வாழ்த்து சொல்லி எழுதிய மடல் பதிவு. சக்தி     இதை படித்த  Dr B Jambulingam என்பவர்  இட்ட கருத்து இது ."என்னைப் போல மகள் இல்லாத அப்பாக்கள் இப்பதிவினைப் பார்த்ததும் அதிகம் ஏங்குவார்கள் என நினைக்கிறேன். ஏதோ மனதில் எனக்கு ஒரு தாக்கத்தை உணர்ந்தேன். உணர்வுபூர்வமாக அதிகம் நெகிழ்ச்சியடைந்தேன்." அதைபடித்த நான் சொன்னது இதுதான் "மகள் இருக்கும் அப்பாக்களும் ஏங்கத்தான் செய்வார் காரணம் உள்ளத்தில் உள்ளதை இப்படி அழகாக எடுத்து சொல்ல எல்லா அப்பாக்களினாலும் முடியாதே" மற்றொரு பதிவு மூ.கீதா அவர்கள் எழுதிய மாதவம் செய்தவர்கள் என்ற பதிவு.. இதை படித்தவுடன் சுளீர் என்று நெஞ்சில் ஊசி குத்துவது போலத்தான் இருக்கிறது. இந்த இரு பதிவுகளும் என் நெஞ்சில் நெகிழ்வை ஏற்படுத்தியவை, கீதா மற்றும் செல்வா போன்றவர்களின் அருமையான சிந்தனைகள் பலரை சென்று அடையும் நோக்கத்தில் அது இங்கு பதியப்படுகிறது இதை எழுதிய இருவருக்கும் எனது நன்றிகள். அவர்களின் அனுமதி இன்றி இங்கு பதிந்து இருக்கிறேன். அவர்கள் இதற்கு ஆட்சேபணை சொல்லமாட்டார்கள் என எனக்கு நம்பிக்கை இருக்கிறது
மாதவம் செய்தவர்கள் படிக்கும் பருவத்தில் பள்ளியில் பதற்றமாய் இருக்கும் வழியின்றி அருவருப்பின் உச்சத்தில் சென்று மீள்வோம்.. பணியிடத்தில் அதற்கென்று இடமே பார்த்திராத பொழுது மறைவிடங்கள் நாடுவோம்.. பயணத்தில் படக்கென்று இறங்கி போகமுடியாது பரிதவித்து அடக்கியிருப்போம்... அதற்காக உள்ளே எதுவும் இறக்காது ஆற்றுப்படுத்துவோம்...வயிறை... நகரங்கள் கிராமங்கள் எல்லாமே மாறுதலின்றி ஒரே நிலைதான்....என்ன கிராமங்கள் மறைவிடம் கொடுக்கும்... காலங்கள் மாறவில்லை முப்பது வருடங்களாகியும் என் சந்ததியும் அலைகின்றனர்.. எப்போதும் வீட்டுக்குள் அவசரமாய்த்தான் நுழைவோம்... இப்போதும் கூட்டங்களுக்குச் செல்லுகையில் இருக்குமாவென சந்தேகத்தோடு சென்று இல்லாது அலைவோம்... மாதவம் செய்து பிறந்த பெண்கள் நாங்கள்... எழுதியவர் மூ.கீதா	சக்தி...... அன்பின் சக்திக்கு, பிறந்தநாள் வாழ்த்துகள். நீ கருவிருந்த நாட்களில் பெயர் வைக்கப்பட்ட என் மற்றொரு உயிர். அரசு மருத்துவமனையின் அத்தனை கிறீச் என்ற அலறல்களின் ஊடே நான்  உன் குரல் அறிந்தேன்.. அது ஜென்மங்களின் தொடர்ச்சி அல்லவா? துணிப்பொதியில் சுற்றிய சிவப்பு ரோஜாவாய் தாதி உன்னை தூக்கிவந்து முகம் காட்டிய அதிகாலை..வாழ்வின் விடியல். மடக்கிக்கிடந்த விரல்கள் நீவி என் சுண்டுவிரலை உள்வைக்கிறேன். இறுகப்பற்றிக்கொண்டாய் என்னையே.. கட்டிலறை தொட்டிலாட கவிதைகளில் நீ மலர்ந்தாய்.. அன்பென்னும் ஆதார சுருதி நீ.. மீட்டியதெல்லாம் மழலைப்பண்கள். சிறுகை வீசிய காற்றின் ஓசைகள் இசையாய்ப்போயின. குப்புறப்படுத்து... தவழ்ந்து,நின்று, நடந்தென என் வாழ்வின் வசந்தங்கள் உன்னோடு.. நீ வறியவனுக்குக் கிடைத்த வரம். உன் பிள்ளைப்பருவ நாட்களே என் கவலை கொன்ற களி நாட்கள். வாசிக்கத்தெரிந்த நீ யோசிக்கவும் ஆரம்பித்த அமிர்த வேளைகளில் நான் பிறவி கடந்துவிட்டேன். தோளுக்கு மேல் வளர்ந்து தோழியாகிவிட்டாய்... உன் சொல்லுக்கு பயப்படும் நான் வளர்ப்புக்கோழியாய் கால் சுற்றுகிறேன். வாழ்க்கையும்,சமூகமும் ஆயிரம் கற்றுத்தரலாம் சக்தி... ஒரு மகள் சொல்லும் சொற்களை விட யாதொன்றும் பெரிதாயில்லை. கட்டங்களும்,பின்னங்களுமென உன் பொறியியற் பாடங்கள் எனக்குப்புரியாதிருக்கலாம். ஆயினும் உன் உயரங்கள் ரசிக்கிறேன்.. அ என்ற ஒற்றை எழுத்தை நீ என்ன பாடு படுத்தியிருக்கிறாய்.. செப்புகளில் சிறுவீடு கட்டி, கொப்புகள் உடைத்து மரமாக்கிய மழலைப்பருவம் மறந்து போயிருக்கலாம் உன் கணினிப்படிப்புகளில். என் இரவுகளின் வரம் அந்த நினைவுகள். அப்பாக்கள் சொல்லாத அன்பு அதிகம் மகளே! ஆனால் அது தாய்ப்பாலினும் கலப்படம் இல்லாதது. கண்களின் வழி இறங்கும் ஒரு சொட்டு ஆனந்தக்கண்ணீர் அணைகளில் அடங்காது.. உன் இறக்கைகள் அற்புதமானது.. உன் புகழைச்சுமந்து அகிலமெங்கும் பறக்கும் வல்லமை உடையது.. அண்டரண்டபட்ஷி என ஆகாயம் மறைத்துப் பற.. அன்பென்னும் உளி கொண்டு செதுக்கு இவ்வுலகை. அப்பன்,அம்மையென்ற கருவிகள் நாங்கள்.. உனக்கான பாதை நீயறி... நதிகளும், அருவிகளும் பிறக்குமிடத்தில் இருந்துவிடக்கூடாது... நீ காட்டாறு.. அணைகளுக்குள் அடங்காதே.. பின்னர் உன் வரலாறு வாசிக்கப்படும்போது என் பெயரும் இருப்பதன்றி..வேறென்ன என் பேறு? என் இரண்டாம் தாயே.. எப்போதும் மகிழ்ந்து வாழ்.. அன்புடன், உன் அப்பா... எழுதியவர் செல்வா