நாம் ஒருவரையொருவர் கிட்டத்தட்ட தொடும் அளவுக்கு வரிசையில் நிற்கிறோம். ஒரு வரிசையில் நிற்கும்போது, மற்றவர்களின் தனிப்பட்ட இடத்தை மதிக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் நம்மில் பலருக்கு இல்லை. இந்தப் பழக்கம் நமது பொறுமையின்மையையும், ஒழுங்கு மற்றும் மரியாதை குறித்த விழிப்புணர்வு இல்லாமையையும் பிரதிபலிக்கிறது. இது ஒரு சிறிய விஷயமாகத் தோன்றலாம், ஆனால் இதில் நமது சமூகத்தின் அடிப்படை மனப்பான்மை தெரிகிறது.
நாம் எங்கு வேண்டுமானாலும், குறிப்பாக சுவர்களிலும், கட்டிடங்களின் மூலைகளிலும் துப்புகிறோம். பொது இடங்களை அசுத்தப்படுத்துவது நமக்கு ஒரு இயல்பான பழக்கமாக மாறிவிட்டது. சுத்தமான சூழலைப் பராமரிக்க வேண்டும் என்ற பொறுப்பு நம்மில் பலருக்கு இல்லை. இந்தப் பழக்கம் நமது சமூகத்தில் உள்ள சுற்றுச்சூழல் மீதான அலட்சியத்தை வெளிப்படுத்துகிறது. நமது தெருக்கள், பொது இடங்கள் அசுத்தமாக இருப்பது நம்மைப் பற்றி என்ன சொல்கிறது?
நாம் எங்கு வேண்டுமானாலும், குறிப்பாக நடைபாதைகளிலும், சுவர்களிலும் சிறுநீர் கழிக்க செய்கிறோம். இது நமது சமூகத்தில் நாகரிகமின்மையின் மிகப் பெரிய அடையாளமாகத் தெரிகிறது. பொது இடங்களில் கழிவறைகள் இருந்தாலும், அவற்றைப் பயன்படுத்துவதற்கு பதிலாக, நாம் இப்படி நடந்துகொள்கிறோம். இதற்கு காரணம் என்ன? வசதிகளின் பற்றாக்குறையா, அல்லது நமது பொறுப்பின்மையா? இந்தப் பழக்கங்கள் நமது கலாச்சாரத்தில் ஆழமாக வேரூன்றியிருக்கின்றனவா, அல்லது இவை மாற்றத்தக்கவையா?
விமானம் முழுமையாக நிற்கும் முன்பே முதலில் எழுந்து நிற்கிறோம். இது நமது பொறுமையின்மையை மட்டுமல்ல, விதிகளை மதிக்காத மனப்பான்மையையும் காட்டுகிறது. மற்றவர்களின் பாதுகாப்பையோ, வசதியையோ கருத்தில் கொள்ளாமல், நாம் எப்போதும் முதலில் இருக்க வேண்டும் என்று நினைக்கிறோம். இந்த அவசர மனப்பான்மை நமது சமூகத்தில் ஒரு பொதுவான பண்பாக மாறிவிட்டதா?
யார் பார்க்கிறார்கள் என்பதை உணராமல், நாம் நமது விதைப்பையை சொறிகிறோம். இது ஒரு தனிப்பட்ட பழக்கமாக இருக்கலாம், ஆனால் பொது இடங்களில் இதைச் செய்யும்போது, மற்றவர்களின் உணர்வுகளை நாம் மறந்துவிடுகிறோம். இது நமது சமூகத்தில் உள்ள சுய-விழிப்புணர்வு குறைபாட்டை எடுத்துக்காட்டுகிறது. நாம் செய்யும் செயல்கள் மற்றவர்களை எப்படி பாதிக்கும் என்பதைப் பற்றி சிந்திக்காமல், நமது சொந்த வசதியை மட்டுமே நாம் பார்க்கிறோம்.
நாம் நமது வீட்டை சுத்தம் செய்து, தெருவில் குப்பையை தூக்கி ஏறிந்துவிடுகிறோம். நமது வீடு சுத்தமாக இருந்தால் போதும், பொது இடங்களைப் பற்றி கவலைப்படுவதில்லை. இந்த மனப்பான்மை நமது சமூகப் பொறுப்பின்மையை பிரதிபலிக்கிறது. நமது தெருக்களையும், சுற்றுப்புறத்தையும் சுத்தமாக வைத்திருக்க வேண்டிய கடமை நம்முடையது இல்லையா? நமது குப்பையை முறையாக அகற்றுவதற்கு பதிலாக, அதை மற்றவர்களின் பொறுப்பாக விட்டுவிடுகிறோம்.
நாம் அனைவரும் காது கேளாதவர்கள் போல சாலையில் வாகனங்கள் ஓட்டும் போது தேவையில்லாமல் ஹாரன் அடிப்போம்... இந்த ஒலி மாசு நமது சாலைகளில் ஒரு பெரிய பிரச்சினையாக உள்ளது. மற்றவர்களின் அமைதியையோ, வாகனம் ஓட்டுபவர்களின் கவனத்தையோ நாம் மதிப்பதில்லை. இந்தப் பழக்கம் நமது பொறுமையின்மையையும், மற்றவர்களைப் பற்றிய அக்கறையின்மையையும் காட்டுகிறது. ஒரு சமூகமாக, நாம் ஏன் இவ்வளவு உரத்தவர்களாக இருக்கிறோம்?
நாம் தொலைபேசியில், குறிப்பாக லிஃப்டுகளிலும், மற்ற மூடப்பட்ட பொது இடங்களிலும் பஸ் ரயில் போன்ற இடங்களிலும் அடித்தொண்டையில் இருந்து பேசுகிறோம். மற்றவர்களின் தனியுரிமையையோ, அவர்களின் அமைதிக்கான உரிமையையோ நாம் கருத்தில் கொள்வதில்லை. இது நமது சமூகத்தில் உள்ள மரியாதையின்மையை எடுத்துக்காட்டுகிறது. நாம் பேசும் ஒவ்வொரு வார்த்தையும் மற்றவர்களுக்கு முக்கியமானது என்று நினைப்பது நமது சுயநலத்தை வெளிப்படுத்துகிறது.
நாம் பாதசாரிகள் பயணிக்கும் பாதையை கடக்கும் முன் அவர்களை முந்திவிட ஆர்வமாக இருக்கிறோம். பாதசாரிகளின் பாதுகாப்பைவிட, நமது அவசரம் முக்கியமாகிறது. இது நமது சமூகத்தில் உள்ள அக்கறையின்மையையும், சுயநலத்தையும் வெளிப்படுத்துகிறது. நாம் ஏன் மற்றவர்களின் உயிரை மதிக்க மறுக்கிறோம்?
நாம் மிகவும் நாகரிகமற்றவர்கள், ஒழுக்கமற்றவர்கள், மற்றும் திருத்த முடியாத மனிதர்களாக இருக்கிறோம். இந்தப் பழக்கங்கள் நமது கலாச்சாரத்தில் ஆழமாகப் பதிந்திருக்கின்றனவா? இவை நமது மரபணுவில் உள்ளதா, அல்லது இவை கற்றுக்கொள்ளப்பட்ட பழக்கங்களா? இந்த நடத்தைகளுக்கு பின்னால் உள்ள காரணங்களை ஆராய்வது முக்கியம். நமது வரலாறு, சமூக அமைப்பு, மற்றும் கல்வி முறை ஆகியவை இதில் ஒரு பங்கு வகிக்கின்றனவா?
நமது சமூகத்தில் ஒழுக்கம் ஒரு முக்கியமான பண்பாக ஒருபோதும் கற்பிக்கப்படவில்லை. ஒழுக்கம் "இந்திய கலாச்சாரத்தின்" ஒரு பகுதியாக கருதப்படவில்லை. உரத்த, முரட்டுத்தனமான நடத்தை நமது அடையாளமாக மாறிவிட்டதா?
இது நமது காலனிய காலத்தின் எச்சமா, அல்லது நமது வளர்ச்சியடையாத சமூக கட்டமைப்பின் விளைவா? நமது கல்வி முறையில் சமூகப் பொறுப்பு, நாகரிகம், மற்றும் ஒழுக்கம் குறித்து கற்பிக்கப்படுவதில்லை. பொது இடங்களில் நடந்துகொள்ள வேண்டிய முறைகள் குறித்த விழிப்புணர்வு நம்மில் பலருக்கு இல்லை.
இந்தப் பழக்கங்கள் மாற்றத்தக்கவையா? மாற்றத்திற்கு முதல் படியாக, நாம் நம்மை நாமே கேள்வி கேட்க வேண்டும். நமது செயல்கள் மற்றவர்களை எவ்வாறு பாதிக்கின்றன என்பதைப் பற்றி சிந்திக்க வேண்டும். பொது இடங்களில் மரியாதையுடன் நடந்துகொள்ள வேண்டும் என்ற எண்ணத்தை நாம் வளர்த்துக்கொள்ள வேண்டும். கல்வி முறையில் ஒழுக்கம், சமூகப் பொறுப்பு, மற்றும் சுற்றுச்சூழல் விழிப்புணர்வு ஆகியவற்றை ஒரு முக்கிய பகுதியாக சேர்க்க வேண்டும்.
அரசாங்கமும், சமூக அமைப்புகளும் இதற்கு முன்னுரிமை அளிக்க வேண்டும். பொது இடங்களில் சுத்தமான வசதிகளை உருவாக்குவது, விழிப்புணர்வு பிரச்சாரங்களை மேற்கொள்வது, மற்றும் ஒழுக்கமான நடத்தையை ஊக்குவிப்பது ஆகியவை மாற்றத்திற்கு உதவலாம்.
நமது அடுத்த தலைமுறையாவது இந்தப் பழக்கங்களை மாற்றி, ஒரு சிறந்த, நாகரிகமான சமூகத்தை உருவாக்க முடியுமா? இது ஒரு நபரின் முயற்சியால் மட்டும் சாத்தியமில்லை; இது ஒரு கூட்டு முயற்சியாக இருக்க வேண்டும். நமது சமூகத்தில் ஒருவருக்கொருவர் மரியாதை, பொறுப்பு, மற்றும் ஒழுக்கம் ஆகியவற்றை வளர்ப்பதற்கு நாம் அனைவரும் பங்களிக்க வேண்டும். நமது தவறுகளை ஒப்புக்கொண்டு, அவற்றை மாற்றுவதற்கு முயற்சி செய்ய வேண்டும்.
ஏன் நாம் இப்படி இருக்கிறோம்? இந்தக் கேள்வி நம்மை சிந்திக்க வைக்க வேண்டும். இது நமது சமூகத்தின் கண்ணாடியாக இருக்க வேண்டும். இந்தப் பழக்கங்களை மாற்றுவதற்கு நாம் ஒன்றிணைந்து உழைத்தால், ஒரு சிறந்த, மரியாதைக்குரிய, மற்றும் நாகரிகமான சமூகத்தை உருவாக்க முடியும். மாற்றம் சாத்தியமா? நிச்சயமாக, ஆனால் அது நம்மிடமிருந்து தொடங்க வேண்டும்.
இந்த பதிவு உங்களுக்கு ஒரு நல்ல புரிதலை ஏற்படுத்தி இருக்கும் என நான் நம்புகிறேன்.. அது மட்டுமல்ல இது ஒரு புரிதலை ஏற்படுத்தி இருந்தால் இதை செயல்படுத்தி பார்ப்பதோடு இந்த பதிவை மற்றவர்களுக்கும் ஷேர் செய்து மற்றவகளுக்கு ஒரு புரிதலை ஏற்படுத்த உங்களால் முடியுமா?
அன்புடன்
உங்கள் மதுரைத்தமிழன்
நாம் எங்கு வேண்டுமானாலும், குறிப்பாக சுவர்களிலும், கட்டிடங்களின் மூலைகளிலும் துப்புகிறோம். பொது இடங்களை அசுத்தப்படுத்துவது நமக்கு ஒரு இயல்பான பழக்கமாக மாறிவிட்டது. சுத்தமான சூழலைப் பராமரிக்க வேண்டும் என்ற பொறுப்பு நம்மில் பலருக்கு இல்லை. இந்தப் பழக்கம் நமது சமூகத்தில் உள்ள சுற்றுச்சூழல் மீதான அலட்சியத்தை வெளிப்படுத்துகிறது. நமது தெருக்கள், பொது இடங்கள் அசுத்தமாக இருப்பது நம்மைப் பற்றி என்ன சொல்கிறது?
நாம் எங்கு வேண்டுமானாலும், குறிப்பாக நடைபாதைகளிலும், சுவர்களிலும் சிறுநீர் கழிக்க செய்கிறோம். இது நமது சமூகத்தில் நாகரிகமின்மையின் மிகப் பெரிய அடையாளமாகத் தெரிகிறது. பொது இடங்களில் கழிவறைகள் இருந்தாலும், அவற்றைப் பயன்படுத்துவதற்கு பதிலாக, நாம் இப்படி நடந்துகொள்கிறோம். இதற்கு காரணம் என்ன? வசதிகளின் பற்றாக்குறையா, அல்லது நமது பொறுப்பின்மையா? இந்தப் பழக்கங்கள் நமது கலாச்சாரத்தில் ஆழமாக வேரூன்றியிருக்கின்றனவா, அல்லது இவை மாற்றத்தக்கவையா?
விமானம் முழுமையாக நிற்கும் முன்பே முதலில் எழுந்து நிற்கிறோம். இது நமது பொறுமையின்மையை மட்டுமல்ல, விதிகளை மதிக்காத மனப்பான்மையையும் காட்டுகிறது. மற்றவர்களின் பாதுகாப்பையோ, வசதியையோ கருத்தில் கொள்ளாமல், நாம் எப்போதும் முதலில் இருக்க வேண்டும் என்று நினைக்கிறோம். இந்த அவசர மனப்பான்மை நமது சமூகத்தில் ஒரு பொதுவான பண்பாக மாறிவிட்டதா?
யார் பார்க்கிறார்கள் என்பதை உணராமல், நாம் நமது விதைப்பையை சொறிகிறோம். இது ஒரு தனிப்பட்ட பழக்கமாக இருக்கலாம், ஆனால் பொது இடங்களில் இதைச் செய்யும்போது, மற்றவர்களின் உணர்வுகளை நாம் மறந்துவிடுகிறோம். இது நமது சமூகத்தில் உள்ள சுய-விழிப்புணர்வு குறைபாட்டை எடுத்துக்காட்டுகிறது. நாம் செய்யும் செயல்கள் மற்றவர்களை எப்படி பாதிக்கும் என்பதைப் பற்றி சிந்திக்காமல், நமது சொந்த வசதியை மட்டுமே நாம் பார்க்கிறோம்.
நாம் நமது வீட்டை சுத்தம் செய்து, தெருவில் குப்பையை தூக்கி ஏறிந்துவிடுகிறோம். நமது வீடு சுத்தமாக இருந்தால் போதும், பொது இடங்களைப் பற்றி கவலைப்படுவதில்லை. இந்த மனப்பான்மை நமது சமூகப் பொறுப்பின்மையை பிரதிபலிக்கிறது. நமது தெருக்களையும், சுற்றுப்புறத்தையும் சுத்தமாக வைத்திருக்க வேண்டிய கடமை நம்முடையது இல்லையா? நமது குப்பையை முறையாக அகற்றுவதற்கு பதிலாக, அதை மற்றவர்களின் பொறுப்பாக விட்டுவிடுகிறோம்.
நாம் அனைவரும் காது கேளாதவர்கள் போல சாலையில் வாகனங்கள் ஓட்டும் போது தேவையில்லாமல் ஹாரன் அடிப்போம்... இந்த ஒலி மாசு நமது சாலைகளில் ஒரு பெரிய பிரச்சினையாக உள்ளது. மற்றவர்களின் அமைதியையோ, வாகனம் ஓட்டுபவர்களின் கவனத்தையோ நாம் மதிப்பதில்லை. இந்தப் பழக்கம் நமது பொறுமையின்மையையும், மற்றவர்களைப் பற்றிய அக்கறையின்மையையும் காட்டுகிறது. ஒரு சமூகமாக, நாம் ஏன் இவ்வளவு உரத்தவர்களாக இருக்கிறோம்?
நாம் தொலைபேசியில், குறிப்பாக லிஃப்டுகளிலும், மற்ற மூடப்பட்ட பொது இடங்களிலும் பஸ் ரயில் போன்ற இடங்களிலும் அடித்தொண்டையில் இருந்து பேசுகிறோம். மற்றவர்களின் தனியுரிமையையோ, அவர்களின் அமைதிக்கான உரிமையையோ நாம் கருத்தில் கொள்வதில்லை. இது நமது சமூகத்தில் உள்ள மரியாதையின்மையை எடுத்துக்காட்டுகிறது. நாம் பேசும் ஒவ்வொரு வார்த்தையும் மற்றவர்களுக்கு முக்கியமானது என்று நினைப்பது நமது சுயநலத்தை வெளிப்படுத்துகிறது.
நாம் பாதசாரிகள் பயணிக்கும் பாதையை கடக்கும் முன் அவர்களை முந்திவிட ஆர்வமாக இருக்கிறோம். பாதசாரிகளின் பாதுகாப்பைவிட, நமது அவசரம் முக்கியமாகிறது. இது நமது சமூகத்தில் உள்ள அக்கறையின்மையையும், சுயநலத்தையும் வெளிப்படுத்துகிறது. நாம் ஏன் மற்றவர்களின் உயிரை மதிக்க மறுக்கிறோம்?
நாம் மிகவும் நாகரிகமற்றவர்கள், ஒழுக்கமற்றவர்கள், மற்றும் திருத்த முடியாத மனிதர்களாக இருக்கிறோம். இந்தப் பழக்கங்கள் நமது கலாச்சாரத்தில் ஆழமாகப் பதிந்திருக்கின்றனவா? இவை நமது மரபணுவில் உள்ளதா, அல்லது இவை கற்றுக்கொள்ளப்பட்ட பழக்கங்களா? இந்த நடத்தைகளுக்கு பின்னால் உள்ள காரணங்களை ஆராய்வது முக்கியம். நமது வரலாறு, சமூக அமைப்பு, மற்றும் கல்வி முறை ஆகியவை இதில் ஒரு பங்கு வகிக்கின்றனவா?
நமது சமூகத்தில் ஒழுக்கம் ஒரு முக்கியமான பண்பாக ஒருபோதும் கற்பிக்கப்படவில்லை. ஒழுக்கம் "இந்திய கலாச்சாரத்தின்" ஒரு பகுதியாக கருதப்படவில்லை. உரத்த, முரட்டுத்தனமான நடத்தை நமது அடையாளமாக மாறிவிட்டதா?
இது நமது காலனிய காலத்தின் எச்சமா, அல்லது நமது வளர்ச்சியடையாத சமூக கட்டமைப்பின் விளைவா? நமது கல்வி முறையில் சமூகப் பொறுப்பு, நாகரிகம், மற்றும் ஒழுக்கம் குறித்து கற்பிக்கப்படுவதில்லை. பொது இடங்களில் நடந்துகொள்ள வேண்டிய முறைகள் குறித்த விழிப்புணர்வு நம்மில் பலருக்கு இல்லை.
இந்தப் பழக்கங்கள் மாற்றத்தக்கவையா? மாற்றத்திற்கு முதல் படியாக, நாம் நம்மை நாமே கேள்வி கேட்க வேண்டும். நமது செயல்கள் மற்றவர்களை எவ்வாறு பாதிக்கின்றன என்பதைப் பற்றி சிந்திக்க வேண்டும். பொது இடங்களில் மரியாதையுடன் நடந்துகொள்ள வேண்டும் என்ற எண்ணத்தை நாம் வளர்த்துக்கொள்ள வேண்டும். கல்வி முறையில் ஒழுக்கம், சமூகப் பொறுப்பு, மற்றும் சுற்றுச்சூழல் விழிப்புணர்வு ஆகியவற்றை ஒரு முக்கிய பகுதியாக சேர்க்க வேண்டும்.
அரசாங்கமும், சமூக அமைப்புகளும் இதற்கு முன்னுரிமை அளிக்க வேண்டும். பொது இடங்களில் சுத்தமான வசதிகளை உருவாக்குவது, விழிப்புணர்வு பிரச்சாரங்களை மேற்கொள்வது, மற்றும் ஒழுக்கமான நடத்தையை ஊக்குவிப்பது ஆகியவை மாற்றத்திற்கு உதவலாம்.
நமது அடுத்த தலைமுறையாவது இந்தப் பழக்கங்களை மாற்றி, ஒரு சிறந்த, நாகரிகமான சமூகத்தை உருவாக்க முடியுமா? இது ஒரு நபரின் முயற்சியால் மட்டும் சாத்தியமில்லை; இது ஒரு கூட்டு முயற்சியாக இருக்க வேண்டும். நமது சமூகத்தில் ஒருவருக்கொருவர் மரியாதை, பொறுப்பு, மற்றும் ஒழுக்கம் ஆகியவற்றை வளர்ப்பதற்கு நாம் அனைவரும் பங்களிக்க வேண்டும். நமது தவறுகளை ஒப்புக்கொண்டு, அவற்றை மாற்றுவதற்கு முயற்சி செய்ய வேண்டும்.
ஏன் நாம் இப்படி இருக்கிறோம்? இந்தக் கேள்வி நம்மை சிந்திக்க வைக்க வேண்டும். இது நமது சமூகத்தின் கண்ணாடியாக இருக்க வேண்டும். இந்தப் பழக்கங்களை மாற்றுவதற்கு நாம் ஒன்றிணைந்து உழைத்தால், ஒரு சிறந்த, மரியாதைக்குரிய, மற்றும் நாகரிகமான சமூகத்தை உருவாக்க முடியும். மாற்றம் சாத்தியமா? நிச்சயமாக, ஆனால் அது நம்மிடமிருந்து தொடங்க வேண்டும்.
இந்த பதிவு உங்களுக்கு ஒரு நல்ல புரிதலை ஏற்படுத்தி இருக்கும் என நான் நம்புகிறேன்.. அது மட்டுமல்ல இது ஒரு புரிதலை ஏற்படுத்தி இருந்தால் இதை செயல்படுத்தி பார்ப்பதோடு இந்த பதிவை மற்றவர்களுக்கும் ஷேர் செய்து மற்றவகளுக்கு ஒரு புரிதலை ஏற்படுத்த உங்களால் முடியுமா?
அன்புடன்
உங்கள் மதுரைத்தமிழன்
#Societal_Behavior | #Public_Discipline | #Indian_Culture | #Civic_Responsibility | #Urban_Chaos | #Lack_of_Manners | #Social_Awareness | #Public_Etiquette | #Cultural_Habits #Behavioral_Change | #Traffic_Chaos | #Public_Hygiene | #Social_Norms #Urban_Life_india #Collective_Responsibility | #Education_Reform #Noise_Pollution | #Respect_in_Public | #Pedestrian_Safety | #Community_Values
0 comments:
Post a Comment
நான் அறிவு ஜீவி அல்ல ஒரு சாதாரணமான் மனிதன் தான்.இங்கு நான் பதியும் பதிவுகளில் உள்ள கருத்துகள் "மிகவும் சரி"யென்று சொல்லமாட்டேன் அது அன்றைய மனநிலையில் என் மனதில் எழும் கருத்துகளே...அதனால் உங்களது மனசுலபட்ட மாற்று கருத்துகளை தாராளமாக பகிரலாம். ஆனால் தேவையற்ற, வரம்புமீரிய, அநாகரிகமான வார்த்தைகளாலும் பதிவிற்கு சம்பந்தமில்லாமல் கருத்துக்கள் சொல்லப்பட்டால் எந்த வித பதில் விளக்கமின்றி அந்த கருத்து டெலீட் செய்யப்படும்.