ஜப்பான் குழந்தைகளின் சுதந்திர பயணம்: ஒரு ஆச்சரிய உண்மை!

 ஜப்பான் குழந்தைகளின் சுதந்திர பயணம்: ஒரு ஆச்சரிய உண்மை!"
      
     

ஜப்பான்  ஒழுக்கம், தொழில்நுட்பம், மற்றும் தனித்துவமான பண்பாட்டிற்கு பெயர் பெற்ற நாடு. ஆனால், இந்த நாட்டின் ஒரு பழக்கம் உலகம் முழுவதும் ஆச்சரியத்தையும், வியப்பையும் ஏற்படுத்துகிறது: 6 அல்லது 7 வயது குழந்தைகள் தனியாக மெட்ரோ ரயிலில் பயணம் செய்கிறார்கள், கடைகளுக்கு சென்று பொருட்கள் வாங்குகிறார்கள்!  இது வெறும் பழக்கம் மட்டுமல்ல, ஜப்பானின் சமூக அமைப்பு, பாதுகாப்பு, மற்றும் கலாச்சார மதிப்புகளின் அடையாளம். இந்த பதிவில்,  சமீபத்தில் நான் செய்திகள் மூலம் ஜப்பானின் இந்த தனித்துவமான பண்பாட்டின் பின்னணி, நன்மைகள், சவால்கள், மற்றும் நமக்கு இதிலிருந்து கிடைக்கும் பாடங்களை  பற்றி இந்த பதிவிவன் மூலம் நாம் பார்ர்ப்போம்


ஜப்பானில், குழந்தைகளுக்கு சிறு வயதிலேயே சுதந்திரத்தை கற்பிப்பது ஒரு முக்கிய கலாச்சார அம்சம். பள்ளிகள் குழந்தைகளுக்கு பொது போக்குவரத்தை பயன்படுத்தவும், பாதுகாப்பாக பயணிக்கவும் பயிற்சி அளிக்கின்றன. முதலில், குழந்தைகள் குழுவாக பயணம் செய்ய கற்றுக்கொள்கிறார்கள்; பின்னர், பெற்றோரின் மேற்பார்வையில் தனியாக எளிய பணிகளை செய்ய அனுமதிக்கப்படுகிறார்கள்.  இந்த பயிற்சி, குழந்தைகளுக்கு தன்னம்பிக்கை, பொறுப்புணர்வு, மற்றும் சமூகத்தில் இயங்கும் திறனை வளர்க்கிறது. 1991 முதல் ஒளிபரப்பாகும் ஹாஜிமெட்டே நோ ஒட்சுகை (My First Errand) என்ற தொலைக்காட்சி நிகழ்ச்சி, குழந்தைகள் தனியாக பொருட்கள் வாங்க செல்வதை பதிவு செய்து, இந்த பண்பாட்டை உலகிற்கு அறிமுகப்படுத்துகிறது.  இந்த நிகழ்ச்சி, ஜப்பானிய மக்களுக்கு பெருமையையும், பிற நாட்டினருக்கு ஆச்சரியத்தையும் அளிக்கிறது.


இந்த பழக்கத்திற்கு ஜப்பானின் பாதுகாப்பான சூழல் முக்கிய காரணம். 2020ல், 100,000 பேருக்கு 0.25 கொலைகள் மட்டுமே பதிவாகியுள்ளன, இது உலகின் மிக குறைந்த குற்ற விகிதங்களில் ஒன்று.  2019ல், வன்முறை குற்றங்கள் 1,000 பேருக்கு 0.03 மட்டுமே என்று Japan Times குறிப்பிடுகிறது. "110 ஹவுஸ்" திட்டம், குழந்தைகள் அவசர காலங்களில் பாதுகாப்பாக தங்கக்கூடிய வீடுகள் அல்லது கடைகளை அடையாளம் காட்டுகிறது.  சமூகத்தில் அனைவரும் ஒருவருக்கொருவர் பொறுப்பேற்கும் மனப்பான்மை, குழந்தைகளை தனியாக பயணிக்க அனுமதிக்கிறது. ஜப்பானின் திறமையான மெட்ரோ அமைப்பு, தெளிவான அடையாளங்கள் மற்றும் நேரமுறை சேவைகளுடன், குழந்தைகளுக்கு பயணத்தை எளிதாக்குகிறது.  கூடுதலாக, அக்கம்பக்க மக்கள் மற்றும் கடைக்காரர்கள் குழந்தைகளை கண்காணிக்கும் பொறுப்பை ஏற்கின்றனர், இது ஒரு "கூட்டு பாதுகாப்பு" வலையை உருவாக்குகிறது.


இந்த பண்பாடு பல நன்மைகளை கொண்டிருந்தாலும், சவால்களும் உள்ளன. அரிதாக விபத்துகள், தவறான தொடுதல் , அல்லது கடத்தல் போன்ற பிரச்சினைகள் ஏற்படலாம்.  நவீன நகர்ப்புற சூழலில், போக்குவரத்து அமைப்புகள் சிக்கலாகி வருவதால், இந்த பழக்கம் ஆபத்தானதாக இருக்கலாம் என்று சிலர் வாதிடுகின்றனர். BBC கட்டுரை ஒன்று, சில நகர்ப்புற பெற்றோர்கள் இப்போது மிகவும் எச்சரிக்கையாக இருப்பதாக குறிப்பிடுகிறது. மற்ற நாடுகளில், குழந்தைகளை எப்போதும் பெற்றோரின் மேற்பார்வையில் வைத்திருக்கும் பழக்கத்துடன் ஒப்பிட, ஜப்பானின் அணுகுமுறை முற்றிலும் வேறுபட்டது. இது குழந்தைகளுக்கு தன்னம்பிக்கையையும், சமூக திறன்களையும் கற்பிக்கிறது, ஆனால் சிறு ஆபத்துகளையும் கொண்டிருக்கிறது.

ஜப்பானின் இந்த பண்பாடு, சமூக நம்பிக்கை, ஒழுக்கம், மற்றும் கூட்டு பொறுப்பின் அடிப்படையில் கட்டமைக்கப்பட்டுள்ளது. நம் நாட்டில் இதேபோல் குழந்தைகளுக்கு சுதந்திரம் அளிக்க முடியுமா?  பாதுகாப்பு குறைபாடுகள், பெற்றோரின் அச்சம், மற்றும் வேறுபட்ட சமூக அமைப்பு இதற்கு தடையாக இருக்கிறதா? இந்த பழக்கம் உங்களை ஆச்சரியப்படுத்துகிறதா, கவலைப்படுத்துகிறதா, அல்லது இரண்டுமா?  ஜப்பானின் இந்த தனித்துவமான அணுகுமுறையிலிருந்து நாம் கற்றுக்கொள்ள வேண்டியவை என்ன? உங்கள் கருத்துகளை கமெண்டில் பகிருங்கள், 

ஏன் இந்தியர்களாகிய நாம் இப்படி இருக்கிறோம்?  

அன்புடன்
மதுரைத்தமிழன்

#ஜப்பான் #குழந்தைகள் #சுதந்திரம் #பண்பாடு #பயணம் #அவர்கள்_உண்மைகள்