விருந்திற்கு போகும் போது இப்படி எல்லாம் உங்களுக்கு நேர்ந்து இருக்கிறதா?

விருந்திற்குப் போகும் போது இப்படி எல்லாம் உங்களுக்கு நேர்ந்து இருக்கிறதா?


சில நேரம் நாம் நண்பர்களின் வீட்டிற்கு விருந்திற்குப் போவோம்...அப்படிப் போன இடத்தில் அந்த நண்பர்கள் தங்களின் குழந்தையின் திறமையைப் புகழ்ந்து பேசுவதோடு.. உடனே அவர்களின் திறமைகளை நம் முன்னால் வெளிப்படுத்த முயல்வார்கள் உதாரணமாக அவர்களின் குழந்தை பியானோ கற்றுக் கொள்ள ஆரம்பித்து இருக்கும்.. உடனே அவர்களைக் கூப்பிட்டுத்  தம்பி மாமா முன்னால் நீ பியானோவை வாசித்துக் காட்டு ஈன்று பெருமையாக சொல்லுவார்கள் உடனே அந்த குழந்தையும் டிவிங்க்ள் டிவிங்கள் லிட்டில் சார் என்ற பாட்டை மிக கடூர கொடுரமாக் வாசித்துக் காட்டும் அப்படி வாசித்துக் காட்டிய பின் நம் காதிலிருந்தும் கண்ணிலிருந்து ரத்தம் வழிந்தாலும் அதை எல்லாம் மறந்துவிட்டுக் கைதட்டி அருமை மிக  நன்றாகக் குழந்தை வாசிக்கிறது என்று பாராட்டுவோம்

அது போல அந்த வீட்டுக் குழந்தைகள் கர்நாடக சங்கீதமோ அல்லது பரத நாட்டியமோ அல்லது வயலினோ எதாவது ஒன்று கற்றுக் கொண்டிருக்கும் அதையும் மேலே சொன்னது போல நம் முன்னால் திறமையை வெளிக்காட்டுவார்கள் அது மிக சுமாராக இருந்தாலும் நாம் சாப்பிடப் போகும் விருந்திற்காக அதைப் பாராட்டி பேசிதான் ஆக வேண்டும் அதுதான் மரியாதை..

சரி அதையாவது குழந்தைகள் என்று விட்டுத் தள்ளலாம்... ஆனால் விருந்திற்கு என்று பலரைக் கூப்பிட்டுவிட்டு மிகக்       குறைந்த அளவு உணவுப் பொருட்களை வைத்திருப்பார்கள் சிலர். அதைப் பார்த்த பின் நாம எடுத்து சாப்பிட்டால்  மற்றவர்களுக்கு இருக்குமோ இல்லையோ என்று தோன்றும் அதனால் மிக சிறிய அளவில் எடுத்து உண்போம் இது போலத்தான் அனைவரும் செய்வார்கள்.. உடனே விருந்திற்கு அழைத்தவர் கூச்சப்படாமல் வேண்டியதை எடுத்து நன்றாக சாப்பிடுங்கள் என்று சொல்லும் போது அடேய் நக்கிற அளவிற்கு வைத்துவிட்டு நல்லா எடுத்துச் சாப்பிடுங்கள் என்று சொல்ல எப்படிடா உங்களுக்கு தோன்றுகிறது என்று  மனது நினைத்தாலும் இல்லப்பா நான் நிறைய சாப்பீட்டுவிட்டேன் வய்று நிறைந்து போச்சு என்று பொய் சொல்லுவோம்

இப்படிப்பட்ட கொடூரம் எல்லாம் எனக்கு மட்டும்தான் நேர்ந்திருக்கிறதா அல்லது உங்களுக்கும் நேர்ந்து இருக்கிறதா?



அன்புடன்

மதுரைத்தமிழன்